مچ بندی که ابتلا به آلزایمر را هشدار می دهد - کنفرانس هکا

به گزارش خبرنگاران ، پژوهش نو صورت گرفته در دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه جانز هاپکینز(JHU) نشان می دهد که نظارت بر الگوهای فعالیت روزانه با استفاده از یک مچ بند ممکن است علائم هشداردهنده اولیه را مبنی بر شروع بیماری آلزایمر تشخیص دهد.

به نقل از ایسنا، پژوهشگران، داده های حرکتی به دست آمده از دستگاه های ساعت مچی موسوم به اکتیگراف(Actigraph) را تحلیل کردند. این داده ها از 82 شخص مسن به دست آمدند که از نظر شناختی سالم بودند و در یک پژوهش بلندمدت پیرامون پیری شرکت داشتند. تجمع آمیلوئید بتا در مغز بعضی از شرکت نمایندگان مشاهده شد که با پت اسکن آنالیز شده بود. تجمع پروتئین آمیلوئید بتا در مغز، یکی از ویژگی های اصلی بیماری آلزایمر است.

پژوهشگران با استفاده از یک روش آماری حساس، تفاوت های قابل توجهی را بین این گروه دارای آمیلوئید مثبت و شرکت نمایندگان دارای آمیلوئید منفی طی دوره های فعالیت روزانه در بازه های زمانی متفاوت پیدا کردند.

دکتر آدام اسپیرا(Adam Spira)، استاد دپارتمان سلامت روان در دانشگاه جانز هاپکینز، گفت: ما باید این یافته ها را در پژوهش های بزرگ تر تکرار کنیم، اما جالب است که اکنون تفاوت مشابهی را بین افراد مسن دارای آمیلوئید مثبت و آمیلوئید منفی در دو پژوهش متفاوت مشاهده نموده ایم.

نتایج این پژوهش نشان می دهند که شاید روزی اکتیگراف ها بتوانند به تشخیص دادن بیماری آلزایمر در مراحل اولیه پیش از شروع اختلالات شناختی قابل توجه یاری نمایند.

اسپیرا و همکارانش در پژوهش نو خود، پتانسیل نظارت با اکتیگراف را در 82 شخص با میانگین سنی حدود 76 سال آنالیز کردند. برای مقدار گیری آمیلوئید مغز هر شرکت نماینده، یک پت اسکن از مغز او گرفته شد و هر شخص، اکتیگراف را 24 ساعت در روز به مدت یک هفته استفاده کرد. پژوهشگران دریافتند که 25 شرکت نماینده آمیلوئید مثبت در مقایسه با 57 شرکت نماینده آمیلوئید منفی، میانگین فعالیت بالاتری را در اوایل بعد از ظهر بین ساعت یک تا 3:30 داشتند و تغییرات روزانه آنها در فعالیت از ساعت 1:30 تا 4:00 بعد از ظهر و از ساعت 7:30 الی22:30 شب کمتر بود.

در تحلیل های محافظه کارانه تر، بعضی از این پنجره های زمانی از نظر آماری معنی دار نبودند. با وجود این، فعالیت بیشتر و تغییرپذیری کمتر هنگام بعد از ظهر، یافته های پیشین پژوهشگران را منعکس می نماید.

دانشمندان نمی دانند چرا تجمع آمیلوئید باعث ایجاد تفاوت در الگوهای فعالیت طی این زمان های خاص از روز می گردد. آنها خاطرنشان کردند: میان افراد مبتلا به بیماری آلزایمر، نوع خاصی از سرگردانی و بی قراری به نام سندروم غروب آفتاب وجود دارد که در اثر آن، بی قراری هنگام بعد از ظهر و اوایل عصر افزایش می یابد.

اسپیرا گفت: می توان تصور کرد که این یک نشانه پیش بالینی از سندروم غروب آفتاب باشد. در عین حال، توجه به این نکته مهم است که این یافته ها، میانگین هایی را در نمونه کوچکی از افراد مسن طی یک دوره زمانی کوتاه نشان می دهند. ما نمی توانیم پیش بینی کنیم که آیا براساس زمان فعالیت یک شخص، پلاک های آمیلوئید ایجاد می شوند یا خیر.

اسپیرا و همکارانش قصد دارند پژوهش های بزرگتری از این دست انجام دهند. بعلاوه، آنها امیدوارند که پژوهش های طولانی مدت تری را انجام دهند تا ببینند آیا تغییرات ایجادشده در الگوی فعالیت روزانه نه تنها با آمیلوئید مغز، بلکه با زوال شناختی واقعی مرتبط هستند یا خیر.

چنین یافته هایی، این احتمال را نشان می دهند که افراد مسن ممکن است روزی در کنار سایر اقدامات، از وسایلی مانند ساعت مچی استفاده نمایند که فعالیت خواب و بیداری آنها را به طور اتوماتیک ردیابی و تحلیل می نماید. افرادی که الگوهای فعالیت غیرعادی دارند، می توانند برای آنالیز بیشتر احتمال ابتلا به آلزایمر با پزشک خود مشورت نمایند.

5858