برای اولین بار، ساخت سلول زنده در آزمایشگاه، انسان قادر به انجام کار طبیعت می گردد؟ - کنفرانس هکا

به گزارش خبرگزاری خبرنگاران ، رونیت فریمن، محقق در دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل، به یاری همکارانش مراحلی را برای دستکاری DNA و پروتئین ها برای ایجاد سلول هایی شبیه به سلول های طی کردند؛ برای اولین بار است که چنین تلاشی در زمینه پزشکی رخ داده است. دستاورد آن ها می تواند در پزشکی ترمیمی موثر واقع گردد و به عنوان ابزاری برای تشخیص دارو استفاده گردد.

آزمایشگاه فریمن در دانشگاه کارولینای شمالی واقع شده است؛ این محقق می گوید: با کشفی که رخ داد، حتی می توان با یاری علم مهندسی به سمت بافت ها حرکت کرد؛ بافت هایی که به تغییرات محیطی حساس باشند و به شکل داینامیک رفتار نمایند.

سلول ها و بافت ها از پروتئین هایی ساخته شده اند که برای انجام وظایف و شکل دهی به ساختارها با یکدیگر پیوند می خورند. پروتئین ها برای تشکیل چارچوب یک سلول به نام اسکلت سلولی ضروری هستند. بدون آن، سلول ها نمی توانند کار نمایند. اسکلت سلولی به سلول ها اجازه می دهد که هم از نظر شکل و هم در پاسخ به محیط خود انعطاف پذیر باشند.

برای انجام این کار، این تیم از روش پیتید DNA استفاده کردند؛ از روی DNA و اطلاعات موجود در آن، پلی پپتید (پروتئین) ساخته می گردد. در این روش پپتیدها، بلوک های سازنده پروتئین ها و مواد ژنتیکی را راهنمایی می نمایند تا با یکدیگر کار نمایند و یک اسکلت سلولی را تشکیل دهند.

بنابر گفته فریمن DNA به طور معمول در اسکلت سلولی ظاهر نمی گردد. ما توالی هایی از DNA را دوباره برنامه ریزی کردیم تا به عنوان یک ماده پیونددهنده پپتیدها عمل کند. زمانی که این ماده برنامه ریزی شده در قطره ای آب نهاده شد، ساختار آن شکل گرفت.

توانایی برنامه ریزی DNA به این روش، به این معنی است که دانشمندان می توانند سلول هایی ایجاد نمایند تا عملکردهای خاصی را انجام دهند و حتی واکنش سلول را به عوامل استرس زای خارجی تنظیم نمایند. در حالی که سلول های زنده پیچیده تر از سلول های مصنوعی ساخته شده به وسیله آزمایشگاه فریمن هستند، اما غیرقابل پیش بینی تر هستند و در برابر محیط های متخاصم مانند دماهای شدید حساس تر هستند.

فریمن می گوید: سلول های مصنوعی حتی در دمای 50 درجه سانتی گراد پایدار بودند و امکان ساخت سلول هایی با قابلیت های خارق العاده را در محیط هایی که معمولاً برای زندگی انسان ها نامناسب هستند، باز می نماید.

فریمن می گوید، مواد آن ها برای کار ساخته شده است. عملکرد خاصی دارد و سپس خود را تغییر می دهد تا عملکرد تازهی داشته باشد. کاربرد آنها را می توان با افزودن طرح های مختلف پپتید یا DNA برای برنامه ریزی سلول ها در موادی مانند پارچه یا بافت سفارشی کرد. این مواد تازه می توانند با سایر فناوری های سلول مصنوعی ادغام شوند، همگی با کاربردهای بالقوه ای که می توانند زمینه هایی مانند بیوتکنولوژی و پزشکی را متحول نمایند.

فریمن می گوید: این تحقیق به ما یاری می نماید بفهمیم چه چیزی زندگی را می سازد. این فناوری سلول مصنوعی نه تنها ما را قادر می سازد تا آنچه را که طبیعت انجام می دهد، بازتولید کنیم، بلکه موادی را نیز می سازد که از زیست شناسی پیشی می گیرند.

این گزارش در sciencedaily منتشر شده است.

227227