مسائل رفتاری بچه ها که نباید نادیده بگیرید - کنفرانس هکا

قطع کردن صحبت در هنگام صحبت کردن

روانشناس جری ویکوف (Jerry Wyckoff)، دکترای تخصصی، می گوید: فرزند شما ممکن است هیجان زده باشد که چیزی به شما بگوید یا سوالی بپرسد، اما اجازه دادن به او در مکالمات شما به او نمی آموزد که چگونه در مواقعی که مشغول هستید مراقب دیگران باشد یا خودش را مشغول کند. در نتیجه، آن ها فکر می نمایند که حق توجه دیگران را دارند و نمی توانند ناامیدی را تحمل نمایند

دفعه بعد که می خواهید با یک دوست تماس بگیرید یا دیدار کنید، به فرزندتان بگویید که چه اتفاقی می افتد و از او چه انتظاری دارید. می توانید بگویید: یک لحظه، من با تلفن صحبت خواهم کرد. تا زمانی که کارم تمام نگردد، برای صحبت یا بازی با شما در دسترس نخواهم بود. بیایید مداد رنگی ها را بیرون بیاورید تا زمانی که منتظر هستید تا من باشم، رنگ آمیزی کنید. من به زودی بر می گردم.

مشغول نگه داشتن آن ها برترین گزینه برای به حداقل رساندن وقفه ها است، اما اگر کودک شما همچنان مرتباً بازوی شما را می کشد، زیاد صحبت می نماید یا برای جلب توجه شما صدا می زند، سعی کنید با علامت دست او را متوقف کنید. این به کودک شما اجازه می دهد تا به آرامی تمایل خود را برای توجه شما بیان کند و در عین حال صبر و شکیبایی را نیز تمرین کند.

به عنوان مثال، از آن ها بخواهید دست خود را در جایی مانند بازو یا پای شما روی بدن شما بگذارند. سپس، دست آن ها را با دست خود بپوشانید تا آنها را تصدیق کنید. این یعنی من شما را می شنوم. به آن ها بگویید که وقتی این کار را انجام می دهند، به محض اینکه بتوانید توجه خود را به آن ها جلب خواهید کرد.

لمس فیزیکی روشی بی صدا برای برقراری ارتباط ارائه می نماید که می تواند به کودک شما یاری کند در حالی که انتظار کشیدن را تمرین می نماید، دیده و شنیده گردد. این کارها یاری زیادی به حل مسائل رفتاری بچه ها است. هنگامی که مکالمه خود را تمام کردید، به آن ها توجه کامل داشته باشید و به هر احتیاجی که دارند توجه کنید. علاوه بر این، آن ها را به خاطر ساکت بودن و منتظر ماندن برای انتها کاری که مشغول آن هستید تحسین کنید.

توقف نکردن کاری که انجام می دهید تا فوراً توجه خود را به آن ها جلب کنید به آنها اجازه می دهد تا بدانند با قطع صحبت به خواسته خود نخواهند رسید. بعلاوه مهارت های اجتماعی مهمی را به آن ها می آموزد. در این سن، بچه ها می توانند قوانین اجتماعی را درک نمایند و از آن پیروی نمایند مهارت های شناختی و اجتماعی از 3 تا 5 سالگی ظهور پیدا می نماید.

چگونه به حل مسائل رفتاری بچه ها یاری کنیم؟

در ادامه این مقاله با چند ایده برای حل مسائل رفتاری بچه ها که به وسیله متخصصان توصیه شده است آشنا می شویم.

تظاهر به شنیدن

کوین لمن (Kevin Leman)، دکترا، روانشناس و نویسنده کتاب مامان اولی: خروج از خانه می گوید: تذکر دوباره و دوباره به فرزندتان فقط به او آموزش می دهد که منتظر یادآوری بعدی باشد، نه اینکه بار اول به شما توجه کند. اگر اجازه دهید این رفتار ادامه یابد، احتمالا مسائل رفتاری بچه ها در وجودشان نهادینه خواهد شد. به جای صحبت کردن با فرزندتان از آن طرف اتاق، به سمت او بروید، در سطح او قرار بگیرید و به او بگویید که چه کاری باید انجام دهد. از دستورالعمل های کوتاه و ساده بهره ببرید. بعلاوه باید تماس چشمی برقرار کنید و آن ها را تشویق کنید تا با گفتن باشد پاسخ دهند. حتی از آن ها بخواهید دستورالعمل های شما را دوباره تکرار نمایند تا مطمئن باشید که متوجه می شوند.

اگر کودک همچنان شما را نادیده می گیرد یا تذکر شما را دنبال نمی نماید، تنبیهی مانند کنسل کردن سرگرمی یا به تعویق انداختن تماشا تلویزیون را امتحان کنید. اگر در چنین شرایطی به شما گوش می دهند و از نادیده گرفتن شما دست می کشند، مهم است که این رفتار را نیز تشخیص دهید. پیامدهای مثبت برای رفتارهای او به کودک شما اجازه می دهد تا بداند که از پاسخ آن ها راضی هستید و او را تشویق می نماید که آن را در آینده تکرار کند.

یاری برای حل مساله

تعداد کمی از قوانین خانه را تنظیم کنید و اغلب در خصوص آنها با فرزند خود صحبت کنید. به عنوان مثال، اگر فرزندتان بدون اجازه تلویزیون را روشن می نماید، به او بگویید آن را خاموش کند و بگویید: قبل از اینکه تلویزیون را روشن کنی باید از من بپرسی. بیان این قانون با صدای بلند به آن ها یاری می نماید تا آن را درونی نمایند. در این سن، سعی کنید تعداد قوانین خانه را به حدود دو یا سه قانون محدود کنید. به خاطر داشته باشید که قوانین باید ساختاری ارائه دهند و کودک شما را ایمن نگه دارند. آن ها بعلاوه می توانند اهمیت پیروی از قوانین را در سنین پایین به بچه ها بیاموزند تا وقتی به مدرسه می روند، طبیعتاً با مرزهایی که معلمان مشخص می نمایند سازگار شوند. این یک نکته کلیدی در حل مسائل رفتاری بچه ها است.

کاری را انجام دهید که احساس مثبتی را در کودک ایجاد کند

کاری که انجام می دهید باید برای فرزندتان، خودتان و خانواده مناسب باشد. اگر کاری را انجام دهید که به آن اعتقاد ندارید یا فکر نمی کنید درست است، احتمالاً کارساز نخواهد بود. بچه ها متوجه می شوند که شما به حرفی که می زنید اعتقادی ندارید.

تسلیم نشو

زمانی که تصمیم به حل مسائل رفتاری بچه ها کردید، به انجام آن ادامه دهید. راهکار ها زمان می برند تا کار نمایند. از شریک زندگی خود، یک دوست، والدین دیگر یا بازتماشاماینده سلامت خود حمایت دریافت کنید. خوب است کسی را داشته باشید که در خصوص کاری که انجام می دهید با او صحبت کنید.

مقاوم باش

بچه ها به ثبات احتیاج دارند. اگر یک روز به رفتار فرزندتان به گونه ای واکنش نشان دهید و روز دیگر به گونه ای دیگر، برای او گیج نماینده است. بعلاوه مهم است که همه افراد نزدیک به فرزندتان با رفتار آن ها به یک شیوه برخورد نمایند. وقتی در پی حل مسائل رفتاری بچه ها هستید باید صبر زیادی به خرج دهید.

سعی کنید بیش از حد واکنش نشان ندهید

این کار در رویارویی با حل مسائل رفتاری بچه ها می تواند سخت باشد. وقتی فرزندتان هر چند وقت یکبار کاری آزاردهنده انجام می دهد، عصبانیت و نا امیدی شما افزایش می یابد. غیرممکن است که گاهی اوقات عصبانیت خود را نشان ندهید، اما سعی کنید آرام بمانید. در اسرع وقت به سراغ چیزهای دیگری بروید که هم می توانید از آن لذت ببرید و هم احساس خوبی به شما منتقل کند. راه های دیگری برای کنار آمدن با نا امیدی خود پیدا کنید، مانند صحبت کردن با والدین دیگری که در حال حل مسائل رفتاری بچه ها خود هستند.

با فرزندتان صحبت کنید

بچه ها برای فهمیدن احتیاج به فهم آن دارند. اگر آن ها بفهمند که چرا می خواهید کاری انجام دهند، می تواند یاری نماینده باشد. به عنوان مثال، شرح دهید که چرا می خواهید هنگام عبور از جاده دست شما را بگیرند. هنگامی که فرزندتان می تواند صحبت کند، او را تشویق کنید تا علت عصبانیت یا ناراحتی خود را شرح دهد. این به آن ها یاری می نماید کمتر احساس نا امیدی نمایند. این کار یاریی به حل مسائل رفتاری بچه ها نمی نماید.

در خصوص چیزهای خوب مثبت باشید

وقتی رفتار کودک شما سخت است، کارهایی که به خوبی انجام می دهد را نادیده نگیرید. وقتی از کاری که او انجام داده راضی هستید به فرزندتان بگویید. می توانید با توجه کردن، در آغوش گرفتن یا لبخند به کودک بفهمانید که چه زمانی شادمان هستید.

جایزه بدهید!

شما می توانید با پاداش دادن به فرزندتان برای رفتار خوب به او یاری کنید. مثلاً آن ها را تحسین کنید یا غذای مورد علاقه او را برایش درست کنید. در حل مسائل رفتاری بچه ها تشویق بسیار موثر است. اگر فرزندتان خوب رفتار می نماید، به او بگویید چقدر از این رفتار راضی هستید. خاص باشید. چیزی شبیه این بگویید: آفرین که وقتی از شما خواستم اسباب بازی هایتان را دوباره در جعبه قرار دادید. قبل از اینکه فرزندتان کاری را که از او خواسته شده است انجام دهد، جایزه ندهید. این رشوه است نه پاداش.

تحقیر نکنید

تحقیر و تهدید در حل مسائل رفتاری بچه ها بی فایده است! بچه ها با مثال یاد می گیرند، بنابراین، اگر فرزندتان را بزنید، به او می گویید که ضربه زدن اشکالی ندارد. بچه های که والدینشان با آن ها رفتار پرخاشگرانه دارد، احتمال بیشتری دارد که خودشان پرخاشگر شوند.

مروری بر مواردی که در حل مسائل رفتاری بچه ها موثر است

زندگی تغییر می نماید - هر تغییری در زندگی کودک می تواند برایش سخت باشد. این می تواند تولد یک نوزاد تازه، خانه تکانی، تغییر پرستار کودک، راه اندازی یک گروه بازی یا چیزی بسیار کوچکتر باشد. شما در حال گذراندن دوران سختی هستید - بچه ها به سرعت متوجه می شوند که آیا شما ناراحت هستید یا مسائلی در خانواده وجود دارد. کودک ممکن است زمانی بد رفتار نمایند که شما کمترین توانایی را دارید. اگر مشکل دارید، خودتان را سرزنش نکنید، اما اگر فرزندتان با رفتار سخت واکنش نشان می دهد، او را سرزنش نکنید.

چگونه قبلاً با رفتار سخت برخورد نموده اید - گاهی اوقات فرزند شما ممکن است به علت نحوه برخورد شما با یک مشکل در گذشته واکنش خاصی نشان دهد. به عنوان مثال، اگر به کودک خود شیرینی داده اید تا در مغازه ساکت بماند، ممکن است هر بار که به آنجا می روید انتظار شیرینی داشته باشد. در واقع او فکر می نماید برای حل مسائل رفتاری بچه ها باید رشوه بگیرد. احتیاج به توجه - کودک شما ممکن است عصبانیت را راهی برای جلب توجه بداند، حتی اگر توجه بد باشد. آن ها ممکن است شب ها از خواب بیدار شوند، زیرا می خواهند یک نوازش یا همراهی داشته باشند. سعی کنید زمانی که رفتارشان خوب است بیشتر به آن ها توجه کنید و برعکس!

سخن آخر

هنگامی که بچه ها با رفتار خود دست و پنجه نرم می نمایند، می تواند تأثیر منفی بر همه اعضای خانواده داشته باشد. والدین می دانند که باید پاسخ دهند، اما اغلب مطمئن نیستند که برترین استراتژی چیست، و چگونه به حل مسائل رفتاری بچه ها اقدام نمایند. به خصوص اگر کودک مدام رفتار ناشایست دارد و به نظر می رسد که هیچ چیز جواب نمی دهد. نکاتی که در بالا مطرح کردیم به والدین نگاهی جامع به رفتار مشکل دار ارائه می دهد. کج خلقی اغلب بخش طبیعی و حتی سالم دوران کودکی است. این رفتارها نشانه ای هستند که می گوید در حال مستقل تر شدن است - نشانه هایی که نشان می دهد کودک در حال آزمایش مرزها، رشد مهارت ها و نظرات و کاوش در دنیای اطراف خود است. اما وقتی کودک زیاد رفتار می نماید، می تواند روابط والدین-فرزندی را تحت فشار قرار دهد و باعث ایجاد ناامیدی و رنجش منظم گردد که در خانواده سالم نیست. چه فرزند شما در مراحل اولیه یادگیری در خصوص خودتنظیمی و مرزها باشد، یا اگر خانواده شما با مشکل روبرو شده و شما در پی یاری هستید، والدین باید برای حل مسائل رفتاری بچه ها اقدام نمایند.

گاهی اوقات والدین احساس می نمایند که عصبانیت ها و دیگر نمونه های رفتار مشکل ساز عمدی هستند. با این حال، پزشکانی که در رفتار بچه ها تخصص دارند، موافقند که کج خلقی معمولاً یک رفتار داوطلبانه از سوی کودک نیست - اما ممکن است به عنوان یک رفتار آموخته شده شناخته گردد. این بدان معناست که بچه ها یاد می گیرند که عصبانیت می تواند آن ها را به نتیجه دلخواه برساند. به عبارت دیگر، در حالی که کودکی که برای کنترل احساسات خود کوشش می نماید ممکن است آگاهانه عصبانیت های خود را محاسبه نکند، ممکن است به آن ها متوسل گردد زیرا راه بهتری برای حل مسائل یا بیان احتیاجهای خود نیاموخته است. والدین خوش نیت اغلب به عصبانیت ها پاسخ می دهند و سعی می نمایند هر مسئله ای را که باعث ایجاد مشکل شده است را رفع نمایند. اما این همه راه نیست. حل مسائل رفتاری بچه ها زمان بر است و قدرت می طلبد. شکیبا باشید و توصیه های ما را به کار بگیرید.

منبع: parents