ماجرای اعتراض اهالی چهاردانگه مازندران به دپوی زباله چیست؟ ، زباله، مافیا، مسئولان و حرف حق مردم! - کنفرانس هکا

گروه دانشگاه خبرنگاران، زینب سادات میرسلطانی؛ درست تا پنج سال پیش طبیعت بکر و دست نخورده ای وجود داشت که امروز با بی توجهی مسئولان و عده ای سودجو به فضایی برای دپوی زباله ها تبدیل شده؛ فضایی به عرض 200 متر و به طول 1000 مترمربع که روز به روز بر دامنه و وسعت این زباله دانی اضافه می گردد.

سال 1383 بود که مردم روستای سمسکنده در دهستان میان دورود کوچک شهرستان ساری به دفن غیربهداشتی زباله این شهر در روستای خود معترض شدند و مسئولان نیز به جای حل اصولی و اساسی و ساخت زباله سوز، زباله های خانگی را به همراه زباله های ممنوعه بیمارستانی، صنعتی و کشتارگاهی به پشتکوه منتقل کردند.

مردم پشتکوه ساری هم این موضوع را برنتابیده و اعتراض کردند که اینجا قدم گاه رهبر ماست، جای زباله نیست و باز هم وعده مسئولان که این مشکل طی چند ماه به سرعت برطرف می گردد.

امروز 14 سال از آن روز گذشته و در این سال ها هربار مسئولی آمده و وعده برطرف این معضل را داده؛ یکی دیگر آمد و وعده ساخت زباله سوز و افتتاح آن را در ساری داد. آب های زیرزمینی آلوده شد، هوا آلوده شد، خاک آلوده شد و حتی به اذعان بعضی رسانه ها، یکی از چوپانان منطقه در شیرابه های انباشته بر روی هم که تبدیل به باتلاقی عفونی شده، غرق و فوت کرد.

بارندگی های فصلی سال جاری هم راهی برای سوءاستفاده نموده و میلیون ها لیتر شیرابه بدون تصفیه روانه رودخانه ها شد و در پی آن به احشام و مزارع زیان وارد شد.

اتفاق ترسناک اینجاست که طی آزمایش هایی که به روی آب شرب این منطقه صورت گرفته، درصد سرب و کادمیوم در این آب که از فلزات سنگین و سرطان زا هستند، حدود 20 برابر سطح طبیعی است.

از طرفی نیز عملیات فنس کشی اطرف زباله ها به درستی انجام نشده و همین امر هم موجب کشته شدن حیوانات اهلی و وحشی به علت مصرف شیرابه های عفونی در آب های اطراف و زیر زمینی شد.

کد ویدیو

دانلود

فیلم اصلی

طبیعی است که در کنار محل دپوی زباله سگ های ولگردی نیز زندگی نمایند. با کمی دقت می توان دریافت که تنها همین سگ های ولگرد و حشرات مختلف در منطقه می توانند در مواجهه با انسان ها و به خصوص بچه های کوچک و نوجوان ناقل بیماری های عفونی و خطرناک و ناعلاج مثل سرطان و اسهال های آمیبی و باسیلی، تراخم، حصبه و شبه حصبه، وبا، سل، جذام، طاعون و سیاه زخم باشند؛ کما اینکه برای نخستین بار در منطقه یک مورد بیماری سالک با درگیری کبد و طحال در روستا های اطراف مثل روستای ولویه و تلمادره گزارش شده است.

این وضعیت اسفبار آنچنان شدت دارد که شیرابه حاصل از حمل زباله که در جهت کوهستانی جاده ساری-سمنان رها شده باعث لغزندگی جاده و تصادفات ناگواری می گردد.

رودخانه تجن هم که از همین جهت عبور می نماید و در نهایت به ساری و دریای خزر می ریزد، می تواند موجب انتشار بیماری های خطرناک به اب دریای خزر باشد.

در این میان جان توریست هایی که از این مناطق بکر و زیبای مازندران دیدن می نمایند، به دلیل ازدیاد حشرات و احتمال همه گیری بیماری ازجمله سالک نیز در خطر است.

همین جریانات موجب شد تا مردم این منطقه و حتی مردم روستا ها و شهر های استان سمنان در اعتراض به دپوی زباله، کفن پوش شوند و حدود 20 روز در منطقه چهاردانگه تحصن نمایند.

تجمع اهالی چهاردانگه ساری برای جلوگیری از انتقال و دپوی زباله در این منطقه، با ورود نیرو های انتظامی و یگان ویژه به خشونت کشیده و گفته می گردد تعدادی از مردم معترض نیز در این تحصن مورد ضرب و شتم قرار گرفته و بعضی نیز بازداشت شده اند. اما زباله ها از این منطقه تخلیه شد.

علیجان شمشیربند، رئیس شورای اسلامی شهر ساری در جمع خبرنگاران در ارتباط با وضعیت انتقال زباله های ساری در منطقه چهاردانگه چندی پیش اظهار نموده بود که بر اساس برنامه قرار بود که زباله های ساری طی 14 سال گذشته به صورت موقت و تنها 6 ماه به این منطقه منتقل گردد، اما سال به سال عملیات انتقال زباله تمدید شده و به وضعیت فعلی رسیده است.

به گفته رئیس شورای اسلامی شهر ساری، انتقال زباله های ساری مسائل جدی برای مردم و محیط زیست منطقه ایجاد نموده و اعتراضات مردم چهاردانگه در ارتباط با انتقال زباله به حق بوده، صبرشان لبریز شده و درخواست عدم انتقال زباله این منطقه معقول است.

نماینده مردم سمنان، مهدیشهر و سرخه نیز در این خصوص در جایی گفته است که مردم روستا های استان مازندران و سمنان در منطقه گویچاله به جهت مسائل ناشی از دپوی غیراصولی زباله در این منطقه در 13 سال گذشته اعتراض کردند و ما این موضوع را از مراجع ذیربط و ذی صلاح پیگیری خواهیم کرد.

همتی با بیان اینکه یک کارخانه و سایت زباله سوز در اطراف شهر ساری در حال راه اندازی است که فراوری برق و انرژی نیز خواهد داشت، از مسوولان مازندرانی در خواست کرد که در راه اندازی این کارخانه، سریع عمل نمایند تا هم مسائل شهر های مختلف استان مازندران در بحث زباله حل گردد و هم منطقه گویچاله از چالش امروز خارج گردد.

به گفته همتی اعتبارات خوبی برای راه اندازی این کارخانه اختصاص یافته و تا سرانجام سال جاری کارخانه زباله سوز مازندران در اطراف شهر ساری افتتاح خواهد شد.

اما به نظر می رسد تاخیر در احداث کارخانه زباله سوز ساری یکی از نقدها جدی به مسئولین استان بوده که انتظار می رود متولیان امر نسبت به تکمیل این پروژه سریع تر و جدی تر عمل نمایند.

اما از طرفی بر اساس اطلاعاتی که متولیان امر در تامین اعتبارات کارخانه زباله سوز در اختیار رسانه ها قرار دادند، اعلام شده بود که کارخانه زباله سوز ساری در سال 96 به بهره برداری می رسد؛ که پس از آن و به گفته اهالی این منطقه بیش از هفت ماه از سال قول های داده شده گذشته، اما در روز های اخیر اعلام شد که ساختمان اجرای این طرح تنها 46 درصد پیشرفت فیزیکی داشته و همین اتفاق نشان دهنده این است که گویا مسئولین چندان دغدغه ای برای ساماندهی و مشخص تکلیف زباله های فراوری شده ساری ندارند.

کد ویدیو

دانلود

فیلم اصلی

کد ویدیو

دانلود

فیلم اصلی

طبق آنالیز های انجام گرفته توسط کارشناسان حداقل 80 درصد زباله، مواد تفکیک پذیر استان مازندران و شھرستان ساری را تشکیل می دهد که می توان با تفکیک در مبدأ از آن برای تھیه کمپوست و کود استفاده کرد و باقی مانده که حجم بسیار کمی از زباله را شامل می گردد می توان دفن کرد یا سوزاند، اما متأسفانه این امر به دلیل میلیارد ها تومان سود برای مافیای زباله انجام نمی گردد.

در حال حاضر در جهان پس از تفکیک زباله و چدا کردن اجزای غیرقابل استفاده آن، دفن یا سوزانده می َشوند، اما در شھرستان ساری غیربھداشتی ترین روش مدیریت زباله انخاب شده است و با دپوی آن در مرتفع ترین و بکرترین قسمت استان، جان انسان ها و حیات وحش به خطر افتاده است و این درصورتی است که زباله باید به صورت بھداشتی و تخصصی دفن گردد تا هم از بروز بیماری و خطرات ناشی از گاز و شیرابه های عفونی و کثیف و هم از انفجار ناشی از انباشت گاز های فراوری شده از زباله ها جلوگیری گردد.

کد ویدیو

دانلود

فیلم اصلی

تجمع زباله در چهاردانگه

از طرفی نیز به صورت تخصصی میبایست محل دفن زباله حداقل 20 کیلومتر با روستا ها و شھر ها فاصله داشته باشد درصورتی که دست کم 20 روستا و شھر فاصله ای کمتر از 20 کیلومتر با محل دپو زباله دارند و از طرفی دفنی نیز صورت نمی گیرد و زباله ها روزبه روز روی هم تلنبار می شوند و با این شرایط آلودگی شدیدی آب های زیرزمینی و هوای اطراف را تا صد ها کیلومتر به دنبال خواهد داشت.

شاید اگر همان سال های ابتدایی قول 6 ماهه مسئولین به مردم تدبیری اندیشیده می شد برای دریافت بودجه مناسب جهت ساخت کارخانه زباله سوزی و یا خرید دستگاه زباله سوز، نه مافیایی دیگر گردن کلفت نموده و با اسکورت ماشین های پلیس اقدام به دپوی زباله می کرد و نه انسان ها و حیوانات و گیاهان این منطقه در خطر جانی قرار می گرفتند و دیگر شاهد اینگونه اعتراضات به حق مردمی و سرکوب آن نبودیم.

اروپا: اروپا: سفر به مهد فناوری و میراث دار تمدن باستانی روم و یونان

منبع: خبرگزاری دانشجو