عقلانیت مالی به جای جهالت مالی
به گزارش کنفرانس هکا، ما الگوی مناسب توسعه برای پیشرفت کشور نداریم. در این میان دو طیف تفکر در ایران وجود دارد که هر دو به خطا می فرایند. یک عده از صاحبان این تفکر بر این باور هستند هر آنچه که در مغرب زمین دنبال می گردد 100 درصد درست، علمی و قابل اجرا در اقتصاد ایران است اما گروهی دیگر اعتقاد دارند هر چیزی که از غرب به دست می آید، مانند تجربه و دستاورد باید دور ریخته گردد. این گروه اصرار دارد که بایستی علم را ابداع و از صفر آغاز کرد. در صورتی که علم اقتصاد در جهان یکی است و تمام کشورها بر پایه آن علم حرکت می نمایند. در علم اقتصاد به مقوله های متعددی پرداخته شده که اگر سیاست گذاری بخواهد خلاف آن حرکت کند به طور قطع به جریان مالی ضربه زده است. نمونه آن عرضه و تقاضا است.
علم اقتصاد می گوید که وقتی تقاضا از عرضه بیشتر می گردد آن کالا میل به گرانی پیدا می نماید بدین جهت نمی توان این موضوع را در قالب های دیگر تفسیر کرد و یا بر این امر تأکید داشت که با بومی سازی اقتصاد می توان جلوی رشد قیمت ها را گرفت.
مورد عنوان شده در تمام کشورها صدق می نماید و سیاست گذاران مالی کشورها بر این مبنا تصمیم گیری می نمایند.
بومی کردن اقتصاد نباید به این معنا باشد که علم اقتصاد زیر سؤال برود و یا به سمت اختراع علم رفت. اخیراً طرز تفکری در ایران شکل و قدرت گرفته که در آن دوباره علم اقتصاد تعریف و همه موارد از صفر آغاز گردد. قطعاً این نوع تفکر به جای آنکه توسعه بخش باشد، ضد توسعه است. بنابراین بایستی از دستاورد بشری مبانی تئوریک علم بخصوص علم اقتصاد استفاده کنیم ولی می توان این موارد را بومی سازی کرد و با توجه به شرایط کشور ساختارهای جدید برای آن تعریف کرد. مثالی که در این حوزه می توان زد این است که آب در تهران در دمای 100 درجه جوش می آید اما همان آب در شهرهای شمالی به علت رطوبت هوا در دمای 85 درجه جوش می آید. در این حوزه و دمای جوش آب، علم غلط نیست اما شرایط محیطی متفاوت است.
از این رو ما باید از مبنای علمی و دستاوردهای جهان توسعه یافته استفاده کنیم منتهی با نظام ارزشی کشورمان آن را ایرانیزه کنیم. ضرورتی ندارد که ما به دنبال اختراع موتور اتومبیل باشیم وقتی که در سایر کشورها این کالا فراوری شده است. ما می توانیم آن موتور را با توجه به شرایط کشور خودمان فراوری کنیم. اگر بخواهیم وسیع تر این ماجرا را نگاه کنیم می توان مثال شرکت هواپیمایی ایرباس فرانسه را زد؛ این مجموعه غول هواپیماسازی جهان است اما موتور هواپیما را از شرکت بوئینگ امریکا تأمین می نماید. این اتفاق به معنای آن نیست که ایرباس وابسته بوئینگ یا بوئینگ نوکر ایرباس است؛ این به منزله آن است که در بعضی از فعالیت های مالی (در حقیقت ایرباس با سفارش موتور به شرکت بوئینگ هزینه های خود را مدیریت می نماید.) برای آنکه نتیجه درست و مناسب به دست بیاید بهتر است که تعامل جهانی وجود داشته باشد. زمانی که این تعامل برقرار نگردد و یا محدودیتی برای آن وضع گردد یقیناً نمی توان بعضی از فعالیت ها را پیش برد. لذا توصیه جدی برای حفظ نظام مالی ایران است که به سمت تعامل با کشورها برویم؛ ایران نیازمند ارتباط منطقی با جهان است. بر این اساس ضرورت دارد که ایران تکلیف خود را با جامعه جهانی تعیین کند، از این رو به شدت از طرز تفکر تعامل با جامعه جهانی حمایت می کنم و به آن اعتقاد دارم و در عین حال مخالف آن دیدگاهی هستم که می گوید باید دور ایران سیم خاردار کشیده گردد. این طرز تفکر جهان شمول نیست و حتی باعث عقب افتادگی ایران می گردد. نمونه این اتفاق مسأله بانکی است؛ ما بایستی با بانک های جهانی در ارتباط باشیم چرا که این مقوله را باید به عنوان یک نظام بانکداری دید.
سیستم بانکداری ایران به لحاظ سیستمی در قیاس با سایر کشورها بسیار عقب است و بایستی این امر با همکاری نظام بانکداری جهان اصلاح گردد. اگر می خواهیم سیستم بانکداری اصلاح گردد ضرورت دارد که اف ای تی اف را بپذیریم. عدم تعامل با کشورها تنها در زمان جنگ است ولی در جهانی امروز اینگونه نیست. در حال حاضر کشورهای چین، روسیه و ترکیه شرکای تجاری اصلی ایران هستند، این کشورها عضو اصلی اف ای تی اف هستند، اگر این امر اتفاق بدی بود چرا شرکای اصلی ما به آن پیوستند؟ از طرفی قرار نبود و نیست که ما عضو اصلی باشیم و بنا بود مانند 187 کشور فقط همکار اف ای تی اف باشیم.
اگر در بومی سازی اقتصاد این مقوله دنبال می گردد که با سیستم بانکی جهان همکاری نداشته باشیم و با سایر کشورها هیچ تعاملی صورت نگیرد این امر به هیچ عنوان منطقی و عقلانی نیست. نکته دیگری که در این جریان بایستی دنبال گردد این است که به توان داخلی توجه کنیم، ایران دارای دو مزیت انرژی ارزان قیمت و نیروی کار تحصیلکرده ارزان (در قیاس با قیمت های بین المللی) است لذا برای آنکه اقتصاد ایران بتواند پویا گردد و بومی سازی تکنولوژی را پیاده سازی کرد نیازمند استفاده از توان داخلی و توجه به سرمایه گذاران داخلی هستیم.حمایت از فراوری ملی نباید شعار باشد، این امر بایستی به عنوان یک ضرورت باشد.
در نتیجه گیری باید گفت که با جهالت مالی نمی توان به سمت بومی سازی حرکت کرد ما بایستی تکنولوژی های جهانی را بومی سازی کنیم. بومی سازی علم جهانی می تواند برای ما کارساز باشد. برای حرکت در این بخش نیازمند دانش جهانی هستیم. در نهایت باید بیان کرد که اگر فردی می گوید از تجربه جهانی استفاده کنیم او را متهم به غربگرایی نکنیم برای اقتصاد ملی چنین دیدگاهی ضرورت دارد؛ اگر تعامل با جهان بد بود تمام کشورها به دنبال توسعه روابط خود نبودند.
منبع: اتاق بازرگانی ایرانپریها: پریها مجله گردشگری، خبری، موفقیت، آشپزی و سرگرمی میباشد.