حیوانات هم می خندند؟ - کنفرانس هکا

به گزارش خبرنگاران ، بسیاری از حیوانات در زمان بازی و سرگرمی صداهایی فراوری می نمایند که منحصر به همان تعاملات اجتماعی دلپذیر است. محققان این آواهای صوتی را شبیه به خنده انسان در نظر می گیرند. آن ها با آنالیز آواهای فراوریشده حیوانات در زمان بازی، دریافته اند که خندیدن تا چه مقدار در میان گونه های مختلف رایج است.

به نقل از زومیت، تیمی از دانشمندان در سال 2021، با انجام مطالعه ای 65 گونه از حیوانات را شناسایی کردند که در حین بازی می خندیدند. بیشتر این گونه ها از پستانداران بودند، اما تعداد کمی از گونه های پرندگان نیز در زمان بازی می خندیدند. این تجزیه و تحلیل می تواند به دانشمندان یاری کند تا ریشه های تکاملی خنده را در انسان ردیابی نمایند.

محققان در مطالعه سال 2021، گزارش دادند که از آنجایی که بعضی از انواع رفتارهای حیوانات در بازی شبیه دعوا است، حیوانات ممکن است در حین بازی صدا فراوری نمایند یا بخندند تا از تشدید تعاملات و تبدیل بازی به رفتارهای تهاجمی و مضر جلوگیری نمایند. ساشا وینکلر، انسان شناس زیستی از دانشگاه کالیفرنیا و نویسنده اصلی مطالعه به لایوساینس گفت: برخلاف دعوا، بازی معمولا عملی تکراری است و مستقل از سایر رفتارهای اجتماعی مانند جفت گیری یا جستجوی غذا اتفاق می افتد.

وینکلر شرح می دهد که وقتی نوبت به شناسایی بازی می رسد، افرادی که در زمینه نخستی سانان مطالعه می نمایند، می گویند: وقتی ببینید، متوجهش می شوید. یکی از نشانه های بازی این است که نخستی سانان (نزدیک ترین خویشاوندان ما) دارای یک چهره بازی هستند که شبیه حالت چهره انسان هایی است که در حال لذت بردن از بازی و سرگرمی هستند.

وینکلر در زمان مطالعه میمون های رزوس (Macaca mulatta) متوجه شده بود که این میمون ها هنگام بازی به آرامی نفس نفس می زنند. بسیاری از نخستی سانان دیگر نیز در حین بازی سروصدا می نمایند. هدف وینکلر و گرگ برایانت، استاد دانشگاه کالیفرنیا و یکی از همکارانش، این بود که پی ببرند آیا خنده در حیوانات ممکن است حتی گسترده تر نیز باشد. این دو برای پاسخ دادن به این پرسش، مطالعات قبلی را مرور کردند و در پی هر گونه نشانه ای از سیگنال های صوتی در هر حیوانی در زمان بازی، مانند نفس نفس زدن میمون های رزوس گشتند.

جستجو در یافته های مطالعات پیشین، ده ها مثال با گزارش هایی از سیگنال های صوتی بازی را در سرتاسر مطالعات علمی مربوط به پستانداران، به ویژه در میان نخستی سانان، جوندگان، گوشت خواران اجتماعی و پستانداران دریایی (به مقدار کمتر) نشان داد.

مطالعه ای در سال 2017 با آنالیز طوطی های کیا که در نیوزیلند زندگی می نمایند، نشان داد که اگر محققان صدای خنده های کیاها را ضبط نمایند و آن را به وسیله بلندگو پخش نمایند، دیگر کیاها نیز به طور اتوماتیک آغاز به آوازخواندن می نمایند. مطالعه نشان داد که چگونه خنده کیاها برای باقی پرندگان گونه خودشان، به ویژه برای فراهم سازی زمینه آغاز بازی، به عنوان دعوت به خنده عمل می نماید.

هیچ گزارشی از خنده های بازیگوشانه در مطالعات ماهی ها، دوزیستان و خزندگان وجود نداشت، شاید به این علت که نمی دانیم آیا این حیوانات اصلاً بازی می نمایند یا خیر. تصور می گردد که خنده در انسان نیز در زمان بازی و سرگرمی به وجود آمده است.این فرضیه به وسیله شواهدی از خنده های نفس گیر در حین بازی که در بسیاری از گونه های نخستی سانان دیده شده است، پشتیبانی می گردد.

وینکلر می گوید خنده انسان نیز ممکن است از صدای نفس نفس زدن مشابهی تکامل یافته باشد که در طول دوران تکاملی به تلفظ صوتی هاهاهاها امروزی، تغییر نموده است. محققان می گویند مردم همچنان در حین بازی می خندند، اما ما خنده را در رفتارهای زبانی و غیربازی دیگر نیز گنجانده ایم و از خنده به روش های مختلفی برای انتقال طیف گسترده ای از احساسات مثبت یا منفی استفاده می کنیم.

خنده انسان از جنبه مهمی با خنده سایر حیوانات تفاوت چشمگیری دارد؛ مردم اغلب به عنوان راهی برای ایجاد مشارکت در گروه، با صدایی بلند و رسا می خندند. در مقایسه، بیشتر حیوانات با صدای بسیار آرامی می خندند. صدای خنده حیوانات معمولاً فقط به وسیله شریک خنده هایشان شنیده می گردد.

در نتیجه، به نظر می رسد که خنده حیوانات ممکن است رفتاری فراگیر باشد که به جای شوخی و طنز، با پیوند اجتماعی و محبت در ارتباط است. جنبه اجتماعی خنده در خصوص انسان نیز صادق است: ما زمانی که با دوستان خود صحبت می کنیم و جوک می شنویم، بیشتر می خندیم.

وینکلر می گوید: واقعاً شگفت انگیز است که بسیاری از حیوانات نیز عملکرد مشابهی در صداسازی حین سرگرمی دارند. بااین حال، بخش های منحصربه فرد خنده انسان، حوزه مهم برای مطالعات آینده است.

5858