چرا نام محمد زمانی در محله طرشت ماندگار شده است؟ - کنفرانس هکا

خبرنگاران - مریم باقرپور: کمی پایین تر از میدان شاه قاسم در منطقه2 تهران که این روزها ساکنان آن را به نام میدان طرشت می شناسند، روبه روی مسجد امام حسن عسگری(ع) کوچه زمانی واقع شده است. کوچه ای با عرض زیاد که در آن ساختمان های قدیمی و نو کنار هم قرار گرفته اند. کاظم لطفعلی خانی از اهالی قدیمی محله با نشان دادن خانه ای با بافت قدیمی در میانه های کوچه می گوید: اینجا خانه حاج محمد زمانی است. حاج محمد را بسیاری از ساکنان محله به نام حاج محمد شکسته بند می شناختند. چون بسیاری از مردم وقتی دست و پایشان آسیب می دید، وقت و بی وقت سراغش می رفتند و او بدون هیچ وسیله پزشکی و تنها با لمس موضعی، مراحل تشخیص و درمان انجام می داد. دست و پای شکسته و در رفته من را هم بارها حاج محمد درمان کرد.

قصه های خوندنی تهران را اینجا دنبال کنید

مرحوم زمانی در خانه اش

اهالی مدیون حاج محمد هستند

لطفعلی خانی، سلامتی دخترش را هم اول از خدا بعد مدیون زحمات حاج محمد زمانی می داند و می گوید: وقتی دخترم به جهان آمد، با هر تکانی گریه اش بلند می شد. آن زمان دکترها گفتند که استخوانش شکسته و باید پاهای کودک تازه متولد شده را گچ بگیرند. اما وقتی دخترم را پیش حاج محمد بردم او با روغن نارگیل و چند داروی دیگر درمانش کرد و حالا دخترم بیش از 40 سال دارد و پاهایش هم سالم است.

خانه حاج محمد زمانی این روزها گرچه در بافت قدیمی واقع شده است اما یکی از بچه ها حاج محمد در آن ساکن است. رضا طرشتی نژاد شورایار محله و از ساکنان محله تعریف می نماید: اهالی از این خانه، چه در زمان حیات و چه پس از فوت حاج محمد زمانی خاطره های زیادی دارند. چراکه گاه حتی نیمه شب ها در خانه حاج محمد را می زدند و از او برای درمان یاری می خواستند و او هم بدون دریافت مبلغی، کارش را آغاز می کرد. پس از فوت حاج محمد زمانی هم خانه اش محل فیلم برداری بعضی فیلم ها مانند ستایش و ابد و یک روز بود.

او می افزاید: نام کوچه و خانه مرحوم زمانی برای اهالی یادگار کارهای خیر هم محله ای است که خیلی ها خودشان را مدیون او می دانستند و یکی از آنها من هستم.

درمان دست و پای درباریان

لطفعلی خانی و طرشتی نژاد، تعریف می نمایند که هنوز خانواده مرحوم زمانی در محله طرشت سکونت دارند و لطفعلی خانی، خانه پسر بزرگ زمانی را نشان می دهد تا فرزند مرحوم زمانی از کارهای پدرش برایمان تعریف کند. اسدالله زمانی که حالا حدود 70 سال دارد می گوید: پدرم زمان فوتش بیشتر از 90 سال داشت. تا قبل فوتش مردم به خانه ما می آمدند و پدر با وجود کهولت سن تا جایی که می توانست درمان را با تخم مرغ، زردچوبه و.. انجام می داد. در واقع این وسایل همواره در خانه ما بود و پس از هیچ کس هم پول نمی گرفت.

به گفته زمانی، حاج محمد، شکسته بندی را تجربی از پدرش آموخت و با گذشت زمان آنقدر در کارش حرفه ای شد که از محله های اطراف مانند کن، سولقان و... برای درمان به خانه شان می آمدند و گاه حاج محمد را با خود می بردند. او ادامه می دهد: مرحوم پدرم حتی برای درمان دست و پای درباریان هم رفته بود. یا از بیمارستان راه آهن دعوت به کار شد و مسئولان بیمارستان برای اینکه پدر مدت زمان کمتری در مسیر باشد، دوچرخه ای را رایگان در اختیارش گذاشتند و او چند ماهی در بیمارستان به مردم خدمات داد.

مرحوم زمانی در باغ و حین کار

درمان رایگان

هر روز 6 تا 10 نفر در خانه مان را می زدند و سراغ پدر را می گرفتند. این ها را شهربانو زمانی دومین فرزند مرحوم حاج محمد شکسته بند تعریف می نماید. او که 76 سال دارد و هنوز خاطرات خانه پدری را فراموش نکرده است. می گوید: همواره در خانه مان تخم مرغ، زردچوبه، داروهای گیاهی، گچ و تکه های چوب آماده بود. وقتی یکی از اهالی دست و پایش آسیب می دید، سراغ پدرم را می گرفتند. به ویژه که آن زمان طرشت بیشتر شبیه روستا و پدر میان همه شناخته شده بود. البته پدرم همواره برای وسایلی که استفاده می کرد و کاری که انجام می داد، پول نمی گرفت و می گفت: منبع عایدی من از کشاورزی و باغداری است. این کارها را برای رضای خدا انجام می دهم.

نام زمانی در 2 محله دیگر تهران

اهالی طرشت به پاس خدمات هم محله ای شان،در دهه 60 از شهرداری منطقه خواستند تا نام خیابان را به یاد نام حاج محمد زمانی بگذارد. البته به گفته رضا حسین مردی نوه مرحوم زمانی در 2 محله دیگر تهران (خیابان طوس و محدوده میدان حسن آباد) هم خیابان هایی به نام دکتر زمانی نامگذاری شده است که خیلی ها شاید دلیلش را ندانند.

حاج محمد زمانی سال 1372 فوت کرد و پس از آن خانواده اش با کارهای خیر دیگرش آگاه شدند. مهدی زمانی نوه مرحوم زمانی می گوید: پدربزرگم را در قبرستان نو، شهر قم به خاک سپردیم. روزی که برای خاکسپاری رفتیم، عده ای از ما پرسیدن که تابوت چه کسی است و وقتی گفتیم محمد زمانی، آغاز به گریه کردند. بعدها فهمیدیم پدربزرگم در مناسبت های مختلف مانند عیدها به آن محدوده می رفت و گوسفند قربانی می کرد. بعد با گوشت آن آبگوشت می پخت و با مردم آنجا که اکثرا فقیر بودند، سر یک سفره می نشست و می خورد.

او می افزاید: بعلاوه تا هفته ها پس از فوت پدربزرگ افرادی به در خانه می آمدند تا بدهی شان را به او بدهند. گویا پدربزرگ به هر کس که احتیاج داشت پول می داد از جمله عروس و داماد، همین کارهای پدربزرگ بود که نامش را ماندگار کرد.

مهدی زمانی، نوه مرحوم زمانی