هارپ باعث خشکسالی و زلزله است؟ - کنفرانس هکا

مهدی زارع، محقق زلزله شناس پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، در مورد خشکسالی های سال های اخیر و اثرات هارپ و ابردزدی، گفت: اثر هارپ بر نبود باران و خشکسالی در ایران در بسیاری از نواحی دنیا هر از گاهی مورد بحث قرار می گیرد. مثلا ادعا می گردد در بعضی پروژه ها ابتدا آسمان را با نانوذرات آئروسل تحریک نموده و سپس با استفاده از هارپ جو را یونیزه می نمایند و خشکسالی، سیل، کولاک، طوفان و غیره ایجاد می گردد. این در حالی است که محققان برنامه تحقیقاتی شفق فعال با فرکانس بالا - هارپ HAARP -، می گویند این فناوری توانایی دستکاری آب و هوا را ندارد و هواشناسان و دانشمندان اقلیم می گویند که رویدادهای آب و هوایی در مقیاس بزرگ را نمی توان به طور مصنوعی ایجاد کرد.

• رونمایی از ماشین شگفت انگیز نیسان با نام زیبای ایرانی / عکس

• این یک فسیل کهکشانی است!

• رازگشایی از معمای 200 ساله این سنگ های معدنی شگفت انگیز!

وی اضافه کرد: هارپ از آرایه ای از فرستنده های فرکانس بالا برای انجام آزمایش های مختلف در یونوسفر استفاده می نماید. این لایه بالایی جو زمین از ذرات باردار ساخته شده و امواج رادیویی را منعکس می نماید. فرستنده های این برنامه از امواج رادیویی برای تحریک موقت ناحیه ای از یونوسفر استفاده می نمایند و به دانشمندان این امکان را می دهند که پدیده هایی را که معمولاً در طبیعت مشاهده نمی شوند، مطالعه نمایند.

زارع با تاکید بر اینکه کولاک و طوفان ها با الگوهای اقلیمی دنیای ایجاد و تغذیه می شوند و به شرایط جوی خاصی احتیاج دارند، ادامه داد: این رویدادهای عمده آب و هوایی به مقادیر فوق العاده زیاد انرژی احتیاج دارند و هیچ راهی وجود ندارد که انسان ها موادی را در جو قرار دهند و باعث وقوع این رویدادها شوند. یک شکل موضعی از دستکاری آب و هوا به نام بارورسازی ابرها ممکن است و از هواپیما برای ایجاد بارندگی در مقیاس کوچک استفاده می نماید. هواپیماهای بارور ابر، از فلرهای نصب شده بر روی بال ها و شکم هواپیما برای تزریق ابرها با ذرات یدید نقره استفاده می نمایند، اما این فرآیند تنها در صورتی کار می نماید که ابرهای موجود در آسمان با رطوبت زیادی همراه باشند.

این استاد پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله با بیان اینکه کوشش های بارورسازی ابرها فقط بارش را در مقیاس کوچک و در یک منطقه خاص می تواند افزایش دهد، یادآور شد: برنامه تحقیقاتی شفق فعال با فرکانس بالا (هارپ HAARP) مهمترین تأسیساتی است که در آلاسکا برای فراوری تابش الکترومغناطیسی با فرکانس بسیار پایین (ELF) در یونوسفر تاسیس شده است. این امواج رادیویی در محدوده فرکانسی که هارپ مخابره می گردد در تروپوسفر یا استراتوسفر جذب نمی شوند - دو سطح جو که آب و هوای زمین را فراوری می نمایند-. تروپوسفر پایین ترین لایه جو زمین در تماس مستقیم با سطح زمین و از ارتفاع حدود 6 تا 20 کیلومتر از سطح اقیانوس ها است و بیشتر پدیده های آب و هوایی، سامانه ها، همرفت، تلاطم و ابرها در لایه تروپوسفر رخ می دهند، اگرچه بعضی ممکن است به قسمت پایینی استراتوسفر، بلافاصله بالای تروپوسفر توسعه یابند. استراتوسفر از 20 تا حدود 50 کیلومتری فراز سطح اقیانوس ها قرار دارند.

به گفته وی، لایه مزوسفر از حدود 50 تا 100 کیلومتری قرار گرفته است و لایه یونوسفر در بخشی از جو بین حدود 80 تا 600 کیلومتر است که در آن اشعه ماوراء بنفش شدید و اشعه ایکس خورشیدی اتم ها و مولکول ها را یونیزه می نماید و در نتیجه لایه ای از الکترون ها را ایجاد می نماید. یونوسفر مهم است، زیرا امواج رادیویی مورد استفاده برای ارتباطات و ناوبری را بازتاب می دهد و اصلاح می نماید.

این محقق پژوهشگاه بین المللی زلزله خاطر نشان کرد: الکترون ها در یونوسفر یونیزه شده و بار مثبت دارند و مانند ذرات آزاد رفتار می نمایند. یونوسفر از سه بخش اصلی تشکیل شده که به دلایل تاریخی نامشخص به عنوان منطقه ها D، E و F نامگذاری شده اند. چگالی الکترون در ناحیه بالایی یا F بالاترین میزان است و منطقه F هم در طول روز و هم در شب وجود دارد. در طول روز به وسیله تابش خورشیدی یونیزه می گردد، در طول شب به وسیله پرتوهای کیهانی پایین ترین لایه، ناحیه D ناپدید می گردد و ناحیه E ضعیف می گردد.

وی اضافه کرد: گرمایش فرکانس بالا مد نظر در فناوری هارپ دمای الکترون ها را در ناحیه D یونوسفر تغییر می دهد و منجر به رسانایی مدوله شده و یک جریان متغیر با زمان می گردد. فرستنده فرکانس بالای هارپ با 3.6 گیگاوات توان تشعشعی مؤثر با فرکانس 2.5 هرتز مدوله شده را داراست.

زارع، سامانه هارپ را فرستنده رادیویی بزرگ دانست که امواج رادیویی با بارها و جریان های الکتریکی برهمکنش دارند، ولی به طور قابل توجهی با تروپوسفر برهمکنش ندارند و ادامه داد: اگر طوفان های یونوسفر ناشی از خود خورشید بر آب و هوای سطح اثر نگذارند، هیچ شانسی وجود ندارد که هارپ بتواند چنین اثری بگذارد. فعل و انفعالات الکترومغناطیسی فقط در خلأ نزدیک ناحیه نادر اما دارای بار الکتریکی جو در ارتفاع حدود 60 تا 80 کیلومتری که بخش زیرین یونوسفر است، رخ می دهد.

استاد پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله یادآور شد: از آنجایی که یونوسفر ذاتاً یک محیط متلاطم است که به وسیله خورشید هم تحریک و هم تجدید می گردد، اثرات القای مصنوعی به سرعت از بین می روند. بسته به ارتفاع در یونوسفر، این اثرهای القای مصنوعی پس از زمان های کمتر از یک ثانیه تا حداکثر 10 دقیقه، دیگر قابل تشخیص نیستند. این اثر مانند انداختن سنگ در جریانی است که به سرعت در حال حرکت است. امواج ناشی از این سنگ در آب که به سرعت در حال حرکت است، گم می گردد و کمی دورتر در پایین دست کاملاً غیرقابل تشخیص است.

وی گفت: برنامه تحقیقاتی شفق فعال با فرکانس بالا - هارپ - پروژه ای از دانشگاه آلاسکا فیربنکس در ایالات متحده است. تحقیقات اجرا شده در هارپ عموماً در مجلات علمی معتبر منتشر می گردد و لیست گسترده ای از مقالات تحقیقاتی وجود دارد که به وسیله محققان بسیاری در سراسر دنیا منتشر شده که شامل کتابنگاری در دسترس عموم برای سال های 1990 به بعد است. این برنامه خواص و رفتار یونوسفر را مطالعه می نماید. یونوسفر منطقه ای است که تقریباً در 80 تا 645 کیلومتر از سطح زمین، مرزی بین جو و فضا ایجاد می نماید. این پروژه امواج رادیویی با فرکانس بالا را به یونوسفر ارسال می نماید. یونوسفر تا حدی امواج را جذب می نماید، الکترون های خود را سرعت می بخشد و باعث می گردد که برای مدت کوتاهی رم شوند. این اثر را می توان در یونوسفر برای دوره های کوتاه مدت، از کمتر از یک ثانیه تا 10 دقیقه تشخیص داد. سپس محققان نحوه تعامل امواج رادیویی با الکترون های یونوسفر را تجزیه و تحلیل می نمایند و به آن ها اجازه می دهند پدیده های طبیعی مانند شفق قطبی یا شفق های شمالی را مطالعه نمایند.

زارع تاکید نمود: هارپ قبلاً موضوع تئوری های توطئه بوده است و ادعاهای شبه علمی مبنی بر اینکه می تواند آب و هوا و فکر مردم را کنترل کند و باعث زلزله در هائیتی 2010، یا ایران 2017، یا ترکیه 2023 شده، مطرح شده است؛ ولی کانون همه این زمینلرزه ها از 10 تا 20 کیلومتر زیر سطح زمین قرار داشته اند و امکان تحریک با گرم شدن سطحی به وسیله هارپ برای کانون زمینلرزه های یاد شده وجود نداشته است.

وی توضیح داد: هارپ HAARP (برنامه تحقیقاتی شفق فعال با فرکانس بالا) به عنوان یک پروژه مشترک به وسیله نیروی هوایی و دریایی ایالات متحده در سال 1993 ساخته شد و کنترل آن در سال 2015 به دانشگاه آلاسکا فیربنکس (UAF) منتقل شد. ویژگی اصلی سامانه هارپ یک فرستنده فرکانس بالا است که برای مطالعه یونوسفر، بخشی از جو فوقانی زمین، استفاده می گردد. تعداد زیادی فرستنده فرکانس بالا در سراسر دنیا وجود دارد که سیگنال های توان میانه یا بالا را به یونوسفر راهنمایی می نمایند که برای پخش رادیویی دوربرد و اهداف دیگری مانند نظارت (رادارها) و نظارت بر شرایط یونوسفر استفاده می شوند.

زارع اضافه کرد: بیشتر پدیده های آب و هوایی تجربه شده در سطح زمین در تروپوسفر و استراتوسفر تا ارتفاع حدود 15 کیلومتری رخ می دهد که بسیار کمتر از حداقل ارتفاع یونوسفر است. یونوسفر در چندین باند یافت می گردد که بسته به عوامل مختلفی تغییر میزان می دهند. پایین ترین باند از ارتفاع 60-70 کیلومتری آغاز می گردد و تا 500 کیلومتر می رسد. یک فاصله بسیار بزرگ بین هوا (آب و هوای قابل مشاهده) و یونوسفر وجود دارد. ایستگاه فضایی بین المللی در ارتفاع 400 کیلومتری در یونوسفر قرار گرفته است و مطمئناً در آنجا باران نمی بارد.

وی تاکید نمود: آب و هوای ما در تروپوسفر با گرمایش خورشیدی زمین و دریا ایجاد می گردد، بنابراین میزان انرژی درگیر در سامانه های گرم نماینده یونوسفر مانند هارپ بسیار کوچک تر از انرژی خورشیدی است که سطح زمین را گرم می نماید و به یک ناحیه کوچک محدود می گردد. برای اثر گذاری بر آب و هوا، باید بعضی از پدیده های فیزیکی باشند که انرژی را به صورت بسیار غیرخطی به اتمسفر پایین منتقل و آن را به شدت بزرگ نمایند.

5858