فیلم مستند حبیب الله به تهیه کنندگی سحر جعفری جوزانی آماده نمایش شد - کنفرانس هکا

مرنام حبیب هنر به مناسبت هشتاد و پنجمین سالگرد تولد حبیب الله عبدالرزاق اف هنرمند مردمی کشور تاجیکستان و بازیگر سریال ماندگار و تاریخی در چشم باد به نویسندگی و کارگردانی مسعود جعفری جوزانی، با همت مؤسسه سینمایی جوزان فیلم و مؤسسه فرهنگی اکو، با همکاری سفارت تاجیکستان در ایران و همچنین با حضور کنندگی های دیپلماتیک مقیم تهران و شخصیت های برجسته فرهنگی و هنری؛ در ساعت 16 امروز پنجشنبه 5 اسفند ماه جاری (24 فوریه 2022) در سالن مؤسسه فرهنگی اکو در شهر تهران برگزار می شود و در بخشی از آن، فیلم مستند حبیب الله با پژوهشگری و تهیه کنندگی سحر جعفری جوزانی بازیگر سرشناس سینما و تلویزیون و به کارگردانی و تدوین مهدى حاجى یوسف؛ با موضوع زندگی و فعالیت های هنری این بازیگر مطرح سینما و تئاتر کشور تاجیکستان پخش می شود.

در اثر مستند، چهره های مطرح سینما، تئاتر و تلویزیون کشورهای ایران و تاجیکستان، از جمله؛ مسعود جعفری جوزانی، مریم عیسی آوا، توره خان احمدخان، سحر جعفری جوزانی، آرتیق قادر، قربان صابر، حسین طاهری، ارسلان قنامی بازیگر سریال در چشم باد و ... در مورد شخصیت و جایگاه هنری حبیب الله عبدالرزاق اف سخن می گویند.

مسعود جعفری جوزانی: عبدالرزاق از دخالت سیاست مدارها در کارهای هنری به شدت، دلخور بود

مسعود جعفری جوزانی کارگردان و فیلم نامه نویس سرشناس سینما درباره شادروان حبیب الله عبدالرزاق می گوید: در شهر دوشنبه تاجکستان دیدمش، چشم های مهربونی داشت؛ وقتی نام ایران را شنید، گُل از گُلش شکفت. عاشقش شدم چون عاشق سینما بود. وقتی بهش گفتم که با دوربین 35 میلیمتری می خواهیم فیلم بسازیم و سریال در چشم باد را درست کنیم؛ قاه قاه زد زیر خنده، گفت که حالا فیلم را در نوارهای کاست و در کنار خیابان های همه جای دنیا می فروشند.

نویسنده و کارگردان سریال تاریخی در چشم باد در ادامه سخنانش اضافه نمود: حبیب الله عبدالرزاق پر از انرژی بود، همان نیروی محرکه ای که لازم است تا بیننده های سینما را به وجد بیاورد؛ اما مثل بقیه هنرمندها حساس بود و از دخالت سیاست مدارها در کارهای هنری به شدت، دلخور بود.

کارگردان فیلم های سینمایی جاده های سرد و شیرسنگی در سرانجام سخنانش تأکید کرد: حبیب الله عبدالرزاق در پشت دوربین، رفیق و یار بود و آدمی بود که هیچ کسی در گپ وگفت با او خسته نمی شد. بعضی وقت ها تا صبح با همدیگر صحبت می کردیم و حوصله مان سر نمی رفت. اصلاً متوجه نمی شدی که هنرپیشه است، کلید دوربین که روشن می شد و صدای بوق دوربین که در می آمد و دستور حرکت که داده می شد؛ عبدالرزاقی وجود نداشت و می شد آقا حسام.

سحر جعفری جوزانی: آقای حبیب الله عبدالرزاق فراتر از بازیگر بود و هنرمند واقعی بود

سحر جعفری جوزانی بازیگر مطرح سینما در مورد حبیب الله عبدالرزاق می گوید: بعضی ها فراتر از بازیگرند، یعنی هنرمندند، یعنی مثل آقای عبدالرزاق. ایشان نقش را باید دوست می داشتند و این برای من، درس بود. نقش را با تمام وجود دوست داشتند و به خوبی خانواده را می شناختند، همسرش را در فیلم می شناخت و من این صحنه را خیلی دوست دارم، می دانست وقتی که دیر به خانه می رسد؛ قطعاً همسرش به نوعی هم زنانگی اش را دارد و هم عصبانیتش را. و آنجایی که همسرش گلدان شمعدانی را به سمتش پرت می کند و بهش می گوید پیشکش می خواهی ها! پیشکش می خواهی!، برای آقا حسامِ سریال در چشم باد، چیز تعجب آوری نیست.

وی در ادامه سخنانش گفت: بعضی از آدم ها فقط بازیگرند، اما بعضی از آدم ها هنرمندند؛ در درجه اول، عاشق شغلی هستند که دارند و قبل از آن هم زندگی را درست فهمیده اند. آقا حسامِ سریال در چشم باد، در وهله اول، زندگی را درست فهمیده بود.

بازیگر سریال ماندگار در چشم باد در سرانجام سخنانش گفت: در شمال کشور که مشغول فیلمبرداری بودیم، اکثراً زمین خیس و لغزنده بود، در یکی از صحنه ها که آقای عبدالرزاق را اسیر کرده اند و دستهایش را بسته اند و با خود، کشان کشان می برند و بعضی از افرادی هم که ایشان را با خود می بردند و به او شلاق می زدند، هنرور بودند و همسرش با بازی خانم لطافت یوسفی هم به دنبالش می رفت و با صدای بلند، و به حالت گریان و بسیار حرفه ای فریاد می زند که عزیز دلم از جان دریغ ندارد! که در این هنگام، به صورت ناخودآگاه هر دو زمین می خورند و بدون اینکه بازی را قطع کنند، به بازی خود ادامه می دهند و صحنه درخشانی را در سریال در چشم باد رقم می زنند.

حسین طاهری: حبیب الله عبدالرزاق عاشق سینما و فیلمسازی و عاشق ایران بود

در بخش دیگری از فیلم مستند حبیب الله، حسین طاهری تهیه کننده سریال در چشم باد و سریال سلمان فارسی در مورد حبیب الله عبدالرزاق می گوید: به نظر من، حبیب الله عبدالرزاق تجلی هنر بازیگری و کارگردانی کشور تاجیکستان است. به یاد دارم زمانی که لوکیشن انبار گندم سریال در چشم باد را فیلمبرداری می کردیم؛ حبیب الله پابه پای همه بچه های صحنه کمک می کرد و برای یک تهیه کننده و مجری طرح سریال و فیلم، خیلی مجذوب کننده بود که یک بازیگر خارجی مثل بقیه بچه ها دلسوزانه کمک می کرد و زمانی که دستور فیلمبرداری داده می شد؛ حبیب الله یک فرد دیگر و یک هنرمند بزرگ بود. حبیب الله به واقع، عاشق سینما و فیلمسازی بود، عاشق ایران بود؛ به ادبیات فارسی آشنا و مسلط بود و به خوبی زبان شیرین مشترکی را در شرایط فیلمسازی سریال در چشم باد ایجاد می کرد.

وی در ادامه اضافه نمود: در سفرهایی که به کشور تاجیکستان داشتم حتماً تلاش بر این بود که به دیدارشان بروم و ایشان را ببینم و از خاطرات و نگاه عمیقشان به زبان فارسی و ایران بزرگ بهره مند بشوم. به صورت مرتب، خاطراتشان را برای ما تعریف می کردند و لذت می بردیم از این که این شور حبیب الله از نظر من تجلی بازی ها و هنرش در سریال در چشم باد در رنگ آمیزی مختلف توانسته بود خودش را نشان بدهد و پابه پای بازیگران ایرانی بتواند یک چهره ای از هنر منطفه آسیای میانه و قفقاز را در این سریال ارائه بکند. به نظرم فرصت بسیار بسیار مغتنمی برای ایشان بود که توانست در سریال در چشم باد خودش را نشان بدهد.

این تهیه کننده باسابقه در بخش دیگری از سخنانش گفت: حبیب الله عبدالرزاق مثل خانواده ما بود و علاقمند بودیم که به بهانه های مختلف، با ایشان گفت وگو کنیم. بازی هایی که با بازیگران ایرانی داشت رنگ آمیزی بازی هایشان واقعاً شاخص و دیدنی بود و مخاطب می تواند در سریال در چشم باد با این نگاه، آن وجه تمایز ایشان را ببیند. عبدالرزاق به کار خودشان بسیار معتقد بودند و به کارشان باور داشتند؛ از بستر تئاتر، توانسته بود یک بازیگر درجه یک خلق بشود.

وی همچنین گفت: در یکی از لوکیشن های پربازیگر سریال در چشم باد قرار بود بخش درگیری و حمله به سیلوها را فیلمبرداری کنیم و عبدالرزاق وقتی که وارد شد صحنه، خطوط و تابلوها را به دقت بررسی کرد؛ ایرادهای اساسی به صحنه گرفت. به هر صورت مطالعات جامعی در این زمینه داشت و در این بستر، بزرگ شده بود و از ریز تصاویری که از استالین بود و از توجه به لباس ها، درجه ها و مجموعه ها سعی می کرد که قبل از شروع فیلمبرداری به عنوان علاقه فردی خود، به دقت تذکر می داد و یادم است که در آن روز، برای ساعت هایی فیلمبرداری را متوقف کنیم و تابلوهای استالین را عوض کنیم چون آن اتفاقی که در آن سال روی می داد با سن استالین متفاوت بود و گروه صحنه قبول کردند که این تابلوها عوض شوند و این دقت نظر، خیلی به ما کمک کرد که به هر صورت در چشم باد مستندتر و دقیقتر ساخته شود.

حسین طاهری در سرانجام سخنانش تأکید کرد: رفتن حبیب الله عبدالرزاق برای ما باورکردنی نیست و امیدواریم که این آثاری که از ایشان به جای مانده است را ارج بنهیم و بزرگداشتی که ما برای این هنرمند ارزشمند در ایران برگزار می کنیم و یاد و نامش را گرامی می داریم؛ سعی می کنیم که هنر و خلاقیتش فراموش نشود و در واقع، این بستر ارتباطی ارزشمندی بین هنرمندان تاجیکستان و هنرمندان این خطه زبان فارسی با سینمای ایران باشد.

عوامل فیلم مستند حبیب الله عبارتند از:

پژوهشگر و تهیه کننده: سحر جعفرى جوزانى، صداگذار: معصومه حاجى یوسف، طراحى و ترکیب صدا: سیدمحمود موسوى نژاد، موسیقى سریال در چشم باد: استاد حسین علیزاده، کارگردان و تدوینگر: مهدى حاجى یوسف، مشاور رسانه ای: منصور دنیاى، تولید: کارگاه فیلم جوزانی، سال تولید: 1400.