رابطه کاهش زمان نشستن و افزایش سلامتی - کنفرانس هکا

به گزارش ایرنا، توصیه ها در خصوص ترک سیگار کشیدن و کاهش زمان بی تحرکی، هر دو به موارد متداول تبدیل شده اند. اما واقعاً چقدر باید کم تحرکی خود را کاهش داد تا فواید سلامتی آن را مشاهده کرد؟

طبق یک مطالعه نو که در مجله Science and Medicine منتشر شده است، روزانه یک ساعت تحرک اضافی می تواند در عرض سه ماه تغییرات معنی داری را در سلامت قلب و عروق و خطر ابتلا به دیابت نوع 2 ایجاد کند.

محققان فنلاندی در این مطالعه، 64 بزرگسال میانسال کم تحرک مبتلا به سندرم متابولیک را مورد آنالیز قرار دادند و شرکت نمایندگان را به دو گروه تقسیم کردند: یک گروه روال معمول خود را حفظ کردند و گروه دوم رفتار بی تحرکی را روزانه یک ساعت با افزایش ایستادن و ورزش با شدت سبک کاهش دادند.

سندرم متابولیک مجموعه ای از عوامل خطرزای متابولیک است که در یک فرد وجود دارد. بعضی از علل زمینه ای این سندرم که سبب افزایش این عوامل خطرزای متابولیک می شوند عبارتند از، چاق بودن یا داشتن اضافه وزن، عدم فعالیت جسمانی، داشتن مقاومت به انسولین و عوامل ژنتیک.

سندرم متابولیک حالتی خطرناک برای سلامتی است. افراد دچار این حالت اندازه خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری های مرتبط با رسوب چربی در دیواره سرخرگ ها (آترواسکلروز) دارند.

بیماری قلبی کرونری که ممکن است منجر به حمله قلبی گردد، تنها نمونه ای از این بیماری ها است. سکته مغزی و بیماری عروق محیطی مثال های دیگری هستند. بعلاوه احتمال ابتلا به دیابت نوع 2 درافراد دچار سندرم متابولیک بیشتر است.

محققان اندازه فعالیت و زمان بی تحرکی افراد شرکت نماینده در این مطالعه را به مدت سه ماه اندازه گیری کردند. آن ها بعلاوه فشار خون، سطح گلوکز خون و آنزیم کبدی خاصی را که در معین سلامت متابولیک قلب استفاده می گردد، ردیابی کردند.

به گفته تارو گرات ویت نویسنده ارشد این طرح تحقیقاتی از دانشگاه تورکو در فنلاند، این طرح تحقیقاتی منحصر به فرد است، زیرا مطالعات قبلی عمدتاً بر اندازه گیری این نشانگر ها در ابتدا و انتهای دوره مطالعه متکی بودند، که بینشی در خصوص چگونگی بهبود این تغییرات رفتاری در طول زمان ارائه نمی دهد.

وی اضافه کرد: نتیجه این مطالعه نشان داد که گروهی که روزانه یک ساعت رفتار بی تحرکی خود را کاهش دادند، نتایج بهتری را در رابطه با تنظیم قند خون، حساسیت به انسولین و سلامت کبد مشاهده کردند.

پیغام اصلی این مطالعه این است که صرفاً با کمی کمتر نشستن در روز، به خصوص اگر از نظر بدنی خیلی فعال نیستید، می توانید تفاوت زیادی را در سلامت خود ایجاد کنید.

محققان اضافه کردند: این تصور دلگرم نماینده است که تنها با اندکی کاهش در اندازه بی تحرکی و با استفاده از فعالیت های بدنی با شدت کم در روز به جای نشستن مداوم می توان به فواید سلامتی دست یافت و لزوماً نیازی به آغاز یک برنامه ورزشی سخت نیست.

آن ها ادامه دادند: دلیل اینکه چرا نشستن اینقدر مضر است، هنوز کاملاً معین نیست. با این حال، سرنخ هایی در خصوص مکانیسم های فیزیولوژیکی وجود دارد. به عنوان مثال، عدم فعالیت عضلات پا و تغییرات در جریان خون و عروق احتمالاً در این موضوع نقش دارند.

به گفته محققان، ایستادن و حرکت به اطراف به طور طبیعی ماهیچه ها را فعال می نماید و جریان خون را در مقایسه با نشستن مداوم افزایش می دهد و این به نوبه خود متابولیسم گلوکز و چربی را بهبود می بخشد.

با این حال افرادی که فعالیت بدنی خوبی دارند باید به خاطر داشته باشند که آن ها باید کاهش بیشتری را در زمان نشستن خود ایجاد نمایند تا بتوانند از فواید سلامتی این کاهش برخوردار شوند؛ این در حالی است که برای افراد کم تحرک و غیرفعال که قبلاً دارای بعضی از اختلالات متابولیک هستند - مانند شرکت نمایندگان در این مطالعه - حتی اندازه کمی فعالیت بدنی می تواند برای آن ها فواید سلامتی در پی داشته باشد.

این مطالعه نشان می دهد، مهم نیست که نقطه آغاز شما چیست، اما، پیغام یکسان است: انجام بعضی از فعالیت های بدنی، با هر شدتی، بهتر از هیچ است.