تصاویری که میبینیم بر زمانی که می گذرد، تاثیر دارد! - کنفرانس هکا

به گزارش خبرگزاری خبرنگاران ، محققان می گویند نحوه درک ما از گذر زمان، چه سریع بگذرد و چه آهسته، می تواند به وسیله تمامی اتفاقات محیط اطرافمان شکل بگیرد؛ از ضربان قلب ما و جلب توجه دیگران گرفته، تا آشنایی با مکان و حتی تصاویری که دیدن می کنیم.

به گزارش ساینس آلرت، براساس گزارش زومیت، مطالعه ای تازه نشان می دهد که نحوه دیدنی تصاویر می تواند درک ما از گذر زمان را شکل بدهد. علاوه بر این، زمانی که شخص گمان می نماید صرف دیدنی یک تصویر نموده است، بر نحوه یادآوری آن تصویر تأثیر می گذارد. یافته های مطالعه، بینش تازه ای را درمورد چگونگی تجربه و یادآوری گذشت زمان به وسیله افراد مختلف ارائه می دهد.

گروهی از محققان دانشگاه جورج میسون آمریکا، در مجموعه ای از آزمایش ها از 170 نفر خواستند تا به دیدنی تصاویر مختلفی بپردازند که در مدت زمان های مختلف و زیر یک ثانیه، روی صفحه نمایش ظاهر می شد. شرکت نمایندگان پس از مشاهده هر تصویر، باید کلیدی را فشار می دادند تا مدت زمانی را که گمان می کردند در حین دیدن سپری شده است، ارزیابی نمایند. افراد باید زمان دیدنی تصاویر را بر اساس کوتاه مدت یا طولانی مدت دسته بندی می کردند.

درک مغز ما از زمان، گاهی وقت ها با واقعیت یکسان نیست

محققان دریافتند که صحنه های بزرگ تر و تصاویر به یادماندنی تر، مغز را فریب می دهند تا فرد فکر کند که تصاویر را طولانی تر از زمانی که واقعاً گذشته، دیدن نموده است. در حالی که به نظر می رسد تصاویر شلوغ و نامرتب، گذر زمان را منقبض و کوتاه تر می نمایند.

اگرچه نتایج متفاوت بوده است، اما مطالعات گذشته نیز نشان می دهند که نحوه اثرگذاری تصاویر بر ادراک زمان می تواند به نحوی با اندازه توجه ما مرتبط باشد. دیدنی تصاویر بزرگ تر، پررنگ تر و روشن تر، با جلب تمرکز و حواس ما، زمان را منبسط و طولانی تر می نمایند.

اما همین ویژگی ها می توانند حواس بخشی از مغز ما را که مسئول پیگیری زمان است، مختل نمایند. بنابراین، به نظر می رسد که زمان در حین دیدن سریع تر می گذرد. البته نه تنها پیچیدگی تصاویر، بلکه محتوای آن ها نیز ممکن است با برخی مخاطبان بیشتر از دیگران هم خوانی داشته باشد.

البته یافته های مطالعه اخیر یاری چندانی به حل نظریه های مخالف نمی نماید. در عوض، محققان عامل تازهی را در اندازه به یادماندنی بودن تصاویر سهیم می دانند. بر اساس شواهد، ویژگی منحصربه فردی وجود دارد که مغز ما را به روش هایی به جز توجه، جذب می نماید.

الکس ما، عصب پژوه شناختی و همکارانش در مطالعه می پرسند: آیا به علت به یادماندنی تر بودن این تصاویر، زمان در حین دیدنی آن ها طولانی تر می گردد؟ یا برعکس، به علت طولانی تر شدن زمان، تصاویر به یادماندنی تر هستند؟

مطالعه نتیجه می گیرد که هر دو مورد صحیح هستند. محققان برخی از شرکت نمایندگان را برای دیدنی مجموعه دوم تصاویری که نیمی از آن ها را روز قبل نیز مشاهده نموده بودند، دوباره به آزمایشگاه بازگرداندند.

تصاویری که با عنوان به یادماندنی رتبه بندی شدند، در حقیقت برای مدت زمان طولانی تری دیده شده بودند. در عین حال، تصاویری که گمان می شد برای زمانی طولانی تر از واقعیت دیده شده اند، در واقع بهتر در خاطر فرد مانده بودند. این اثر از آزمایشی تا آزمایش دیگر ثابت باقی ماند.

مغز، زمان را منبسط یا متراکم می نماید تا حجم اطلاعات پردازش شده را افزایش دهد

الکس ما و همکارانش برای آنالیز و شرح یافته ها، پیشنهاد می نمایند که آثار اتساع زمانی در تصاویر به یادماندنی، ممکن است به پردازش اطلاعات سیستم بینایی یاری کند تا عوامل کندنماینده و محدودیت ها را رفع کند. محققان در مقاله می نویسند: بدین ترتیب، زمان منبسط یا متراکم می گردد تا حجم اطلاعات پردازش شده در هر نمونه خاصی افزایش یابد.

محققان برای آزمایش این ایده، از یک شبکه عصبی مصنوعی برای مدل سازی دستگاه بینایی بطنی استفاده کردند. تصاویر در این شبکه به تدریج و در طول زمان پردازش می شد. محققان گزارش می دهند که تصاویر به یادماندنی تر، سریع تر پردازش می شوند و این افزایش در سرعت پردازش، هم طولانی تر شدن زمان سپری شده و هم افزایش در دقت زمان درک شده را پیش بینی می نماید.

البته همانطور که دیگر مطالعات نیز اشاره نموده اند، علت به یادماندنی تر بودن تصاویر خاص می تواند بسیار شخصی باشد. بر اساس مطالعات، منطقی است که حس کنیم تصاویر می توانند درک گذر زمان را تحریف نمایند، زیرا بخش هایی از مغز که زمان را پردازش می نمایند، احساسات ما را نیز تنظیم می نمایند.

بنابراین، همچنان برای دانستن این موضوع که مغز ما چگونه زمان را درک می نماید و چگونه این حس از فردی به فرد دیگر فرق دارد، به زمان و آزمایش های بیشتری احتیاج است. نتایج مطالعه، به وضوح نشان می دهد که بدن ما ممکن است با ضربان ساعت های بیولوژیکی خاص خودش پیش برود، اما درک مغز از زمان ثابت نیست.

محققان نتیجه می گیرند: یافته های مطالعه، شواهدی را برای ایجاد ارتباط میان ویژگی های تصویری، درک زمان و حافظه فراهم می نماید. یافته ها را می توان با استفاده از مدل های پردازش بصری بیشتر، مورد آنالیز قرار داد.

یافته های مطالعه در مجله Nature Human Behaviour منتشر شده است.

227227