آخرین کوشش مهندسان ناسا برای نجات سرباز پیر - کنفرانس هکا

به گزارش خبرنگاران ، فضاپیمای وویجر 1 به عنوان دومین فضاپیمای پیر در تاریخ، بیش از 24 میلیارد کیلومتر از زمین دور شده و به عنوان دورترین شیء ساخته شده به وسیله بشریت شناخته می گردد.

به نقل از ایسنا، ناسا در بیانیه ای اعلام نموده است که این کاوشگر میان ستاره ای از اواسط نوامبر 2023 با مشکلاتی در انتقال داده های جمع آوری شده به وسیله ابزارهای علمی خود به زمین روبرو شده است.

وویجر 1 که در سال 1977 به فضا پرتاب شد، نه تنها اولین فضاپیمایی است که به فضای میان ستاره ای سفر می نماید(که آن را به دورترین جسم ساخته شده بشر تا به امروز تبدیل می نماید)، بلکه اکتشافات قابل توجه دیگری نیز انجام داده است. قمرهای تازهی را در اطراف مشتری پیدا نموده، حلقه دیگری را در اطراف زحل مشاهده نموده و یک عکس ویژه از تمام سیارات با هم در یک قاب گرفته که مانند یک عکس خانوادگی بزرگ از منظومه شمسی است.

بروس واگنر، مدیر تضمین ماموریت وویجر در این باره گفت: ما غمگین و ناامیدیم از اینکه فضاپیما هنوز کار می نماید، اما در سکوت فرو رفته است. با اینکه می دانیم سرانجام آن هر زمانی ممکن است فرا برسد، از دست دادن یک فضاپیما هرگز آسان نیست، به خصوص فضاپیمایی مانند وویجر 1.

سیستم اطلاعات پرواز

مهندسان ناسا در حال حاضر در حال آنالیز مسئله ای در رابطه با یکی از سه رایانه داخلی وویجر 1 هستند که به سیستم اطلاعات پرواز(FDS) معروف است. اگرچه این فضاپیما با موفقیت دستورات را از زمین دریافت و اجرا می نماید، اما FDS در یکی از زیرسیستم های خود موسوم به واحد مدولاسیون تله متری(TMU) مشکل دارد و نقص ارتباطی را تجربه می نماید. در نتیجه، به گفته ناسا، هیچ داده علمی یا مهندسی به زمین منتقل نمی گردد.

سیستم اطلاعات پرواز عملنمودهای متعددی از جمله جمع آوری داده ها از ابزارهای علمی و نظارت بر سلامت و شرایط فضاپیما دارد. سپس این اطلاعات را در یک بسته داده واحد برای انتقال به زمین به وسیله TMU ادغام می نماید. این داده ها به صورت باینری کدگذاری می شوند که ترکیبی از یک ها و صفرها را تشکیل می دهند و پایه و اساس همه زبان های رایانه ای را تشکیل می دهند.

در ماه دسامبر، واحد مدولاسیون تله متری(TMU) شروع به ارسال یک توالی تکرارشونده از یک ها و صفرها کرد که نشان دهنده یک شرایط اختلال و گیر کردن بود. تیم عملیات وویجر پس از حذف سایر علل احتمالی، سیستم داده پرواز(FDS) را به عنوان منبع مشکل شناسایی کرد.

به گفته ناسا، کوشش هایی برای راه اندازی مجدد FDS و بازگرداندن آن به حالت عملیاتی قبلی انجام شد، اما متأسفانه فضاپیما همچنان در انتقال داده های قابل استفاده ناکام است.

مسائل چالش برانگیز

به گفته ناسا، این فرآیند به زمان قابل توجهی احتیاج دارد تا تیم عملیات بفهمد چگونه یک فرمان تازه می تواند بر عملیات این فضاپیما تأثیر بگذارد تا از عواقب ناخواسته جلوگیری گردد.

علاوه بر این، چالش برانگیزتر اینکه تمام دستورات ارسال شده از سوی کنترل نماینده های ماموریت روی زمین به 22.5 ساعت زمان احتیاج دارند تا به وویجر 1 که در حال حاضر در حال کاوش در بخش های بیرونی منظومه شمسی ما در فاصله بیش از 24 میلیارد کیلومتر از زمین است، برسند. در نتیجه، تیم مهندسی باید با صبر و شکیبایی 45 ساعت منتظر بمانند تا پاسخی از وویجر 1 دریافت نمایند تا آنها را قادر سازد ارزیابی نمایند که آیا یک فرمان به نتیجه دلخواه رسیده است یا خیر.

مهندسان ناسا می گویند این هفته دستورات بیشتری را به فضاپیما ارسال خواهند کرد تا اطلاعاتی در خصوص شرایط سیستم های داخل فضاپیما جمع آوری نمایند.

این تیم در هفته های آینده کوشش های بیشتری را برای تنظیم مجدد سیستم های مختلف وویجر 1 که ممکن است بر FDS تاثیر بگذارند، شروع می نماید.

کاوشگر وویجر 2 که برادر وویجر 1 محسوب می گردد، تنها 16 روز پس از همتای خود به فضا پرتاب شد و در حال حاضر به طور موثر به کار خود ادامه می دهد.

این کاوشگرها که به وسیله آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در جنوب کالیفرنیا مدیریت و اداره می شوند، در اکتشاف فضای میان ستاره ای که قلمرو وسیعی است که خورشید ما و سیارات همراه آن از آن عبور می نمایند، منحصر به فرد هستند.

5858