17 ژوئن؛ روز جهانی مبارزه با بیابان زایی و خشکسالی - کنفرانس هکا

به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری خبرنگاران، جلوگیری از تخریب اراضی در مناطق خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب یک هدف قابل تحقق به وسیله کوشش جمعی برای حل این مشکل در تمامی سطوح است.

تغییر رفتار مصرف نمایندگان و شرکت ها، و اتخاذ شیوه های بهینه تر در زمینه برنامه ریزی بهره برداری از اراضی و همچنین در پیش دریافت اقدامات پایدارتر در زمینه مدیریت اراضی این فرصت برای ما فراهم می نمایند تا برای تأمین احتیاجهای حیاتی و گستره وسیع تری از دیگر کالاها و خدمات مورد احتیاج زمین های بیشتری در اختیار داشته باشیم.

به گفته بودِکِر نماینده فائو ، ما جز اینکه به شیوه بهتری منابع خود را مدیریت نموده و از آن ها بهره برداری کنیم هیچ گزینه دیگری نداریم. ما باید بهره وری و کارایی را در تمامی طول زنجیره ارزش ارتقا دهیم.

هدف روز دنیای مقابله با بیابان زایی

روز دنیای مبارزه با بیابان زایی و خشکسالی برای ارتقا آگاهی عمومی از کوشش های بین المللی در جهت مقابله با بیابان زایی نامگذاری شده است.

بیابان چیست؟

بیابان یک سرزمین یا یک نوع اکوسیستم است که به طور طبیعی در زمره سرزمین های کلان کره زمین به شمار می آید. بیابان به سرزمین های خشک و کم باران در جغرافیای کره زمین گفته می گردد و به خاطر بارندگی سالیانه کم دارای پوشش گیاهی کمی است.

بیابان زایی چیست؟

بیابان زایی (Desertification) پدیده ای است که در اثر عملکرد نادرست انسان در طبیعت پدید می آید. بیابان زایی یکی از شیوه های تخریب خاک در مناطق خشک، نیمه خشک و کم رطوبت است که بر اثر عوامل مختلف از جمله تغییر آب و هوا و فعالیت های انسانی اتفاق می افتد.

بیابان زایی چگونه اتفاق می افتد؟

عوامل متعددی در بروز بیابان زایی نقش دارند مانند:

• بهره برداری نادرست از زمین های کشاورزی
• استفاده افراطی از کود و سموم شیمیایی
• شخم اراضی در جهت شیب
• بهره برداری بی رویه از سفره های آب زیرزمینی که منجر به شوری آب و درنهایت شوری خاک می گردد
• چرای مفرط و بیش از ظرفیت از مراتع
• بهره برداری های بی رویه از جنگل ها و جنگل تراشی
• تبدیل نابخردانه اراضی منابع ملی به کشاورزی، ویلاسازی و سایر ساخت ها

پیامدهای بیابان زایی

پیشروی بیابان ها زندگی بیش از 250 میلیون نفر را در سراسر دنیا مستقیماً تحت تأثیر قرار داده و در عین حال زندگی قریب یک میلیون نفر را در بیش از صد کشور به مخاطره می اندازد. بیابان زایی منجر به گسترش فقر در مناطق مختلف می گردد. بیابان زایی همچنین منجر به تخریب بالغ بر 3/3 میلیارد هکتار از مراتع دنیا می گردد که 73 درصد تمامی مراتع را تشکیل داده و ظرفیت و قابلیت بسیار بالایی برای انسان و دام دارد. کاهش حاصل خیزی خاک و افت ساختار آن در بیش از 47 درصد مناطق خشک، شامل زمین های دیم وابسته به باران و تخریب زمین های زیرکشت آبی که بیش از 30 درصد مناطق پرجمعیت سرزمین های خشک را دربرمی گیرد از دیگر صدمات بیابان زایی است. نابودی پوشش گیاهی جنگلی و مرتعی و بی دفاع گذاشتن خاک در مواجهه با سیلاب و باد منجر به افزایش شدید فرسایش آبی و بادی می گردد. افزایش سیل های مخرب و طوفان های شدید حاصل شیوه های نادرست بهره برداری از طبیعت است.

خشکی ها و بیابان های ایران

ایران با 1.2 درصد خشکی های دنیا، 2.4 درصد پدیده های بیابانی فاقد پوشش و 3.08 درصد مناطق بیابانی دنیا را در خود جای داده است. 61 درصد از مساحت کشور در اقلیم خشک و فرا خشک واقع شده است که 3.1 برابر درصد دنیای (19.6 درصد) است. اگر چه 32.5 میلیون هکتار از اراضی کشور در شرایط بیابانی واقع شده است، اما در تقسیم بندی های اکوسیستمی، 43.7 میلیون هکتار آن در زمره اکوسیستم بیابانی است. 20 میلیون هکتار از اکوسیستم بیابان تحت تأثیر فرسایش بادی است. از این مقدار 6.4 میلیون هکتار در محدوده کانون های بحرانی است که در 182 منطقه، 97 شهرستان و 18 استان کشور پراکنده است.

آیان کتاب: مجموعه ای از بهترین کتاب های دنیا را در این مجموعه بخوانید

دبی: دبی: زیباترین شهر حاشیه خلیج فارس و امارات