کشف سرنخ هایی در خصوص ارتباط غذا و درد

به گزارش کنفرانس هکا، پژوهشگران آمریکایی در آنالیز نو خود پیروز شده اند سرنخ هایی را در خصوص ارتباط میان غذا و درد کشف نمایند.

کشف سرنخ هایی در خصوص ارتباط غذا و درد

به گزارش ایسنا و به نقل از وب سایت رسمی دانشگاه راچستر(University of Rochester)، مدت هاست که معین شده است که بین غذا و درد ارتباط وجود دارد زیرا افراد مبتلا به درد مزمن، اغلب با وزن خود دست و پنجه نرم می نمایند. پژوهشگران مؤسسه علوم اعصاب دل مونته(Del Monte Institute for Neuroscience) در دانشگاه راچستر، در آنالیز تازه خود دریافته اند زمانی که شخصی درد را تجربه می نماید، مدارهایی در مغز که مسئول انگیزه و لذت هستند، تحت تأثیر قرار می گیرند.

پل گها(Paul Geha)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: یافته های این پژوهش ممکن است مکانیسم های فیزیولوژیکی تازهی را نشان دهند که درد مزمن را با تغییر در عادات غذایی افراد مرتبط می سازد.

لذت بردن از غذا، ناشی از واکنش مغز ما نسبت به آنچه می خوریم است. پژوهشگران در این پروژه، واکنش مغز نسبت به قند و چربی را آنالیز کردند. آنها با استفاده از دسر ژلاتینی و پودینگ سعی کردند تا قند، چربی و بافت غذاها را تغییر دهند. پژوهشگران دریافتند که هیچ کدام از بیماران، تغییر در رفتار غذایی را با مصرف شکر تجربه نکردند اما با مصرف چربی، این تجربه را داشتند.

کسانی که کمردرد حاد داشتند و بعدا بهبود یافتند، بیشتر احتمال داشت که لذت خوردن پودینگ را از دست بدهند و اختلال در سیگنال های سیری را نشان می دادند. در حالی که افراد مبتلا به کمردرد حاد که دردشان تا یک سال ادامه داشت، این طور نبودند و در ابتدا همان تغییر را در رفتار غذایی خود نداشتند. بیماران مبتلا به کمردرد مزمن گزارش دادند که غذاهای پرچرب و دارای کربوهیدرات مانند بستنی و کلوچه، به مرور زمان برای آنها مشکل ساز شدند و اسکن مغزی آنها، اختلال سیگنال های سیری را نشان داد.

گها گفت: توجه به این نکته لازم است که این تغییر در علاقه غذایی، تغییری را در اندازه کالری دریافتی ایجاد نکرد. این یافته ها نشان می دهند که چاقی در بیماران مبتلا به درد مزمن ممکن است ناشی از عدم تحرک نباشد اما می تواند نحوه غذا خوردن را تغییر دهد.

اسکن های مغزی شرکت نمایندگان این پژوهش نشان داد که هسته اکومبنس(nucleus accumbens) ممکن است سرنخ هایی را در خصوص این موضوع ارائه دهد که چه کسی در معرض خطر تغییر بلندمدت رفتار غذایی واقع شده است. هسته اکومبنس، ناحیه کوچکی از مغز است که بیشتر به علت نقش خود در تصمیم گیری شناخته می گردد. پژوهشگران دریافتند که ساختار این ناحیه از مغز در بیمارانی که تغییراتی را در رفتار غذایی خود داشتند اما درد آنها مزمن نبود، طبیعی است.

بیمارانی که رفتار غذایی آنها طبیعی بود اما دردشان مزمن شد، هسته اکومبنس کوچکتری داشتند. جالب اینجاست که هسته اکومبنس، رتبه بندی لذت را فقط در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن پیش بینی می نماید و نشان می دهد که این ناحیه در رفتار بیماران مبتلا به درد مزمن، حیاتی است. پژوهش قبلی گها نشان داده بود که کوچک بودن هسته اکومبنس می تواند نشان دهد که آیا شخص بیشتر در معرض خطر ابتلا به درد مزمن واقع شده است یا خیر.

این پژوهش، در مجله PLOS ONE به چاپ رسید.

منبع: فرارو
انتشار: 28 اردیبهشت 1401 بروزرسانی: 28 اردیبهشت 1401 گردآورنده: hecaconf.ir شناسه مطلب: 13390

به "کشف سرنخ هایی در خصوص ارتباط غذا و درد" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "کشف سرنخ هایی در خصوص ارتباط غذا و درد"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید