چه تفاوتی بین پردازنده های سری K، KF و F اینتل وجود دارد؟
به گزارش کنفرانس هکا، شرکت اینتل طیف گسترده ای از پردازنده ها را تولید می کند که به خانواده های مختلفی تقسیم می شوند. برای کامپیوترهای رومیزی، خانواده های Core i5، Core i7 و Core i9 وجود دارند. پردازنده Intel Core i9-14900K که جزئی از خانواده Core i9 است، یکی از قدرتمندترین تراشه های موجود در بازار اینتل می باشد. اما حرف K به چه معناست؟ همچنین پردازنده Intel Core i9-14900F نیز وجود دارد، پس کدام پردازنده برای خرید بهتر است؟ در این مقاله به توضیح معنای این حروف و نحوه انتخاب تراشه مناسب برای سیستم شما می پردازیم.
سری K در برابر F؛ کدام پردازنده های اینتل بهتر هستند؟
وجود یک پسوند خاص در نام پردازنده های اینتل، به طور قطعی به معنای برتری آن پردازنده نسبت به سایر مدل ها نیست. در این مقاله، به بررسی تفاوت بین دو نوع از این پسوندها، یعنی K و F می پردازیم و معنای هر یک را شرح می دهیم.
پسوند | شرحات |
F | این عبارت نشان می دهد که پردازنده اینتل فاقد گرافیک مجتمع است. برای خروجی ویدئو، به یک پردازنده گرافیکی مجزا (GPU) نیاز خواهد بود. |
K | پردازنده هایی که دارای پسوند K هستند، قفل گشایی شده و قابلیت اورکلاک را دارند. در مقابل، تراشه های بدون پسوند K قفل شده هستند. |
KF | این عبارت نشان می دهد که پردازنده اینتل هر دو ویژگی ذکر شده در بالا را دارد. به عبارت دیگر، این پردازنده هم قفل گشایی شده و هم فاقد گرافیک مجتمع است. |
پردازنده Core i9-14900K اینتل قابلیت اورکلاک دستی را دارد، به شرطی که خنک کننده CPU بتواند گرمای اضافی تولید شده را مدیریت کند. این امکان برای مدل i9-14900F به دلیل قفل شدن قابلیت اورکلاک از طریق اینتل وجود ندارد. همچنین برای استفاده از مدل i9-14900F حتما به کارت گرافیک مجزا نیاز خواهید داشت تا تصویر را بر روی مانیتور مشاهده کنید.
مدل i9-14900KF ترکیبی از این دو مدل است، به این معنا که فاقد کارت گرافیک داخلی بوده اما قابلیت اورکلاک شدن و عملکرد فراتر از محدودیت های مشخص شده از طریق اینتل را دارد. توجه داشته باشید که وجود پسوند F در این مدل، درگاه های خروجی تصویر مادربرد را غیرفعال می کند.
تاثیر اورکلاک بر عملکرد بدون در نظر گرفتن این قابلیت، چندان محسوس نیست. مدل 14900K از نظر فرکانس کمی بالاتر قرار می گیرد، اما این اختلاف، به خصوص در فرکانس پایه پردازنده، چندان قابل توجه نیست. حافظه کش، تعداد هسته، پشتیبانی از رم و استاندارد PCIe 5.0 در هر دو پردازنده یکسان است.
یکی از نقاط قوت پردازنده 14900F مصرف برق آن است. به دلیل سرعت کلاک کمی پایین تر و عدم وجود پردازنده گرافیکی مجتمع، اینتل توانسته رتبه بندی TDP را کاهش دهد و انتظار می رود که در هنگام پردازش های سنگین تر حدود 40 وات کمتر از 14900K مصرف کند. هنگام خرید قطعات، قیمت معمولاً عامل مشخص کننده است. این موضوع هنگام انتخاب بین پردازنده های اینتل با SKU مشابه اما پسوندهای مختلف، باید مورد توجه قرار گیرد.
قیمت متفاوت
در پردازنده های اینتل، مدل های با پسوند K که به معنی آنلاک هستند، معمولا گران تر از مدل های بدون این پسوند به فروش می رسند. با این حال، در نسل 14 پردازنده های Core i9، مدل Core i9-14900F که فاقد گرافیک مجتمع است، از لحاظ قیمت پیشنهادی (MSRP) مالی ترین گزینه به شمار می رود. بعد از این مدل، نسخه هایی با گرافیک مجتمع (Core i9-14900) و قابلیت اورکلاک (Core i9-14900K) قرار می گیرند. حذف گرافیک مجتمع از پردازنده باعث کاهش قیمت آن شده و این مدل را برای کاربرانی مناسب می سازد که نیازی به این قابلیت برای اجرای امور خود ندارند. این موضوع خصوصا برای سیستم های گیمینگ که تقریبا همیشه از کارت گرافیک مجزا استفاده می کنند، کاربردی است.
اما چالش اصلی در حال حاضر، قیمت گذاری این پردازنده هاست. بسته به محل خرید و موجودی فروشگاه ها، ممکن است مدل 14900K را ارزان تر از مدل های 14900 و 14900F پیدا کنید. در چنین شرایطی، با توجه به عملکرد بالاتر، وجود گرافیک مجتمع و امکان اورکلاک در مدل 14900K، تقریبا همیشه انتخاب بهینه تری خواهد بود.
چرا بهره گیری از گرافیک مجتمع مزیت مهمی است؟
پردازنده های اینتل که مدل F دارند ممکن است برای شما مجذوب کننده باشند، چون فکر می کنید از گرافیک داخلی آن ها برای بازی یا کارهای دیگر استفاده نمی کنید. اما داشتن یک گرافیک مجتمع حتی در صورتی که از آن استفاده نکنید، مزیت دارد. اگر مسئله ای در یکی از قطعات کامپیوتر شما ایجاد شود، با وجود گرافیک داخلی می توانید راحت تر عیب یابی کنید و معین کنید مشکل از کجاست. در صورتی که پردازنده شما گرافیک داخلی نداشته باشد، برای خروجی تصویر همیشه به یک کارت گرافیک مجزا نیاز خواهید داشت.
مورد دیگری که باید در نظر بگیرید، راه اندازی چند مانیتوره است. شاید وصل کردن مانیتور به کارت گرافیک با تعداد درگاه های تصویری که دارد، فکر خوبی به نظر برسد، اما در این صورت منابعی که می توانستند برای اجرای بازی استفاده شوند، درگیر نمایش تصویر روی مانیتور دوم می شوند. اینجاست که گرافیک مجتمع با درگاه های HDMI و DisplayPort روی مادربورد به کار می آید. با استفاده از این درگاه ها، مانیتور دوم از طریق گرافیک داخلی اینتل کنترل می شود و کارت گرافیک مجزا می تواند تمام توان خود را صرف اجرای بازی کند.
در نهایت، اینتل با گرافیک مجتمع خود قابلیت Quick Sync Video را ارائه می دهد که باعث بهبود عملکرد کدگذاری و رمزگشایی محتوای ویدیویی می شود. حتی اگر هرگز چنین کاری با کامپیوتر خود انجام نمی دهید، داشتن این قابلیت می تواند در آینده برایتان مفید باشد.
سخن پایانی
اگر قیمت تمام پردازنده ها مشابه باشد، نسخه K بهترین انتخاب است. این نسخه از بیشترین امکانات، گرافیک قوی تر و قابلیت اورکلاک کامل برخوردار است. اگر پردازنده های F یا بدون پسوند را با قیمتی به طور قابل توجهی ارزان تر از مدل K پیدا کنید، می توانند گزینه های منطقی باشند. به طور کلی، هیچ کدام از پردازنده های K، KF و F شرکت اینتل انتخاب بدی نیستند. همه آنها پردازنده های باکیفیتی هستند که تنها در برخی امکانات، مصرف برق و معینات فنی با یکدیگر تفاوت دارند.
منبع: XDA
منبع: دیجیکالا مگ