در ابرهای متراکم و اسیدی زهره حیات وجود دارد؟ - کنفرانس هکا

به گزارش خبرنگاران ، سیاره زهره ممکن است طبق استانداردهای ما یک سیاره جهنمی باشد، اما این احتمال وجود دارد که بعضی از اشکال حیات در آنجا تکامل یابند.

به نقل از ایسنا، اکنون یک مطالعه نو از پژوهشگران مؤسسه فناوری ماساچوست(MIT) نشان داده است که اجزای سازنده حیات به طرز شگفت انگیزی در اسید سولفوریک بسیار غلیظی که ابرهای زهره از آن ساخته شده اند، پایدار هستند.

پوشش ابری ضخیم زهره به پژوهشگران اجازه داد تا ابتدا سطح زهره را به عنوان یک بهشت برای تشکیل و پایداری حیات تصور نمایند، اما با پیشرفت فناوری، واقعیت علمی آن هویدا شد و این جشن را خراب کرد.

تعیین شد که سطح زهره خشک، داغ و از نظر فشار مانند درون یک زودپز با دمای سطحی تا 464 درجه سانتیگراد است که به مقدار کافی برای ذوب حتی سرب نیز داغ است و فشار هوای آن مانند آن است که 900 متر زیر دریا باشید.

ابرهای متشکل از اسید سولفوریک و جو خفه نماینده زهره را که 96 درصد از کربن دی اکسید تشکیل شده را نیز در نظر بگیرید تا بدانید زهره چه جهنمی است.

در حالی که بسیاری از افراد امیدوار به یافتن حیات فرازمینی، ممکن است به مریخ یا قمرهایی مانند اروپا، انسلادوس و تایتان چشم داشته باشند، سیاره زهره در سال های اخیر راه خود را به سرخط یافته است. چرا که تصور می گردد شرایط در ارتفاعات بین 48 تا 60 کیلومتری بالاتر از سطح آن، جایی که دما و فشار کاهش می یابد و آب بیشتری در محیط وجود دارد، مساعدتر است. جالب اینجاست که این همان ارتفاعی است که لکه های تاریک عجیبی در میان ابرهای زهره با نشانه های نوری که به طرز مشکوکی شبیه به یک گونه باکتری در اینجا روی زمین هستند، دیده می شوند.

اما یک مشکل بزرگ وجود دارد که حیات ممکن است در آن موقعیت با آن روبرو گردد. آن مشکل، ابرهای متشکل از اسید سولفوریک زهره است.

مطالعات قبلی نشان می دهد که حیات می تواند به وسیله ذرات دیگر موجود در هوا محافظت گردد، اما یک مطالعه نو نشان داده است که میکروب ها ممکن است حتی احتیاجی به محافظت نداشته باشند و بتوانند در اسید سولفوریک به خوبی شناور باشند.

یک تیم پژوهشی از MIT تمام 20 آمینو اسید بیوژنیک را که آن دسته از مواد شیمیایی هستند که برای تشکیل حیات ضروری هستند، در ویال هایی از اسید سولفوریک با غلظت های 81 تا 98 درصد، سطوحی که در ابرهای زهره با آن روبرو هستند، قرار دادند و با کمال تعجب مشاهده کردند که 19 مورد از آنها حتی در بالاترین غلظت ها نیز ثابت می مانند و ستون فقرات مولکولی شان دست نخورده باقی می ماند.

این شرایط برای چهار هفته در این مطالعه ادامه داشت و تیم پژوهشی کار را در آنجا خاتمه داد، زیرا هیچ نشانه ای از زوال وجود نداشت.

سارا سیگر، نویسنده این مطالعه گفت: ما دریافتیم که اجزای سازنده حیات روی زمین در اسید سولفوریک پایدار هستند و این برای ایده امکان حیات در زهره بسیار جالب است. این به این معنی نیست که زندگی در آنجا مانند اینجا خواهد بود. در واقع ما می دانیم که نمی تواند اینطور باشد، اما این کار این ایده را تقویت می نماید که ابرهای زهره می توانند از مواد شیمیایی پیچیده مورد احتیاج برای تشکیل حیات پشتیبانی نمایند.

اسیدهای آمینه تنها ترکیبات حیاتی نیستند که در اسید سولفوریک مقاوم هستند. این تیم قبلاً نشان داده بود که بعضی از اسیدهای چرب و اسیدهای نوکلئیک پایداری مشابهی دارند. با این حال، دانشمندان تمایز بسیار دقیقی را در نظر می گیرند مبنی بر اینکه شیمی آلی پیچیده، همان حیات نیست، اما زندگی بدون آن وجود نخواهد داشت.

این اساساً به این معنی است که مواد تشکیل دهنده حیات می توانند در زهره زنده بمانند، اما باید دید که آیا آنها واقعاً وجود دارند یا خیر، چه رسد به اینکه آیا تکامل، آنها را با هم در شکل هایی از حیات ترکیب نموده است یا خیر.

پژوهشگران بعلاوه اذعان دارند که شیمی واقعی اتمسفر زهره البته بسیار پیچیده تر از کارهای آزمایشگاهی آنهاست.

در مجموع، این مطالعه کمی احتمال وجود حیات در ابرهای زهره را تقویت می نماید، هر چند که هنوز بعید است که حیات در آن وجود داشته باشد.

یکی از هیجان انگیزترین یافته های سال های اخیر در سال 2020 با اعلام این مهم مطرح شد که اخترشناسان فسفین را در جو زهره کشف نموده اند که یک ماده شیمیایی نادر است که در اینجا روی زمین بیشتر به وسیله میکروب های بی هوازی فراوری می گردد. با این حال، مطالعات بعدی نشان داد که آن نشانه به احتمال زیاد گوگرد دی اکسید معمولی است. بعضی دیگر دریافتند که زهره آب بسیار کمی برای زندگی دارد و دیگر نشانه های زیستی را که می توان انتظار داشت، از دست داده است.

در هر صورت، احتمالا در آینده نزدیک پرده از این راز برداشته خواهد شد، چرا که ماموریت آینده به سیاره زهره موسوم به ونوس لایف فایندر(Venus Life Finder) به معنی یابنده حیات در زهره شامل ارسال یک فضاپیما برای یافتن نشانه های حیات از ابرهای اسیدی زهره است و برای پرتاب در خاتمه سال 2024 برنامه ریزی شده است.

5858