توقف چرخ فراوری در وردیج - کنفرانس هکا

بیش از 800 نفر در روستای وردیج سکونت دارند که شغل اصلی شان کشاورزی و مرغداری است و خانواده های این روستا از این طریق امرار معاش می نمایند. در سال های اخیر 14واحد مرغداری در این روستا فعال بود که اکنون 12 واحد آن تعطیل شده و 2 واحد دیگر هم به محل نگهداری گوسفند تبدیل شده است. به همین خاطر اغلب جوانان و ساکنان این روستا بیکارند و از انجام شغل موروثی شان بازمانده اند. برای آنالیز علت تعطیلی این مرغداری ها به سراغ علیرضاسلطانی دهیار روستای وردیج رفتیم و همچنین علت این مشکل را از کامبیز رضایی مدیر حریم شهرداری منطقه 22 پیگیری کردیم.

از بزرگراه شهید خرازی وارد جهت پر پیچ و خم روستاهای وردیج و واریش می شویم. در کمتر از 10دقیقه به روستا می رسیم. لاله های قرمز از خاک بیرون زده و روی بستر سبز کوه ها خودنمایی می نماید. به اطرافم نگاه می کنم تا نشانی بیابم که با تعریف نام روستا همخوانی داشته باشد، اما به نتیجه ای نمی رسم. ساخت وسازهای شهر به این روستا هم رسیده است. کوچه و پسکوچه های روستا سوت و کور است، انگار کسی در این جا زندگی نمی نماید. نه صدای دام و احشامی می آید و نه خبری از شلوغی است. علیرضا سلطانی دهیار روستای وردیج با ما همراه می گردد و در طول جهت روستا سوله های بزرگی را در اطراف روستا نشانمان می دهد که اکنون خالی و به فضاهای بی دفاع تبدیل شده است.

این سوله های خالی، همان مرغداری هایی است که روزی چند نفر از قبالش نان می خوردند. سلطانی درباره فعالیت مرغداری ها در این روستا می گوید: 10 سال پیش، مرغداری های این روستا سالی700 تا 800 تن مرغ فراوری می کردند. به طور میانگین هر 2 ماه حدود 140 تن از این مرغداری ها مرغ به بازار عرضه می شد، اما اکنون به خاطر سختگیری ها، مسائل مالی و به صرفه نبودن تعطیل شده اند و فقط یک یا دو واحد فعال است که در آن هم گوسفند نگهداری می نمایند.

• مسئولان حمایت نمی نمایند

از کنار هر باغی که می گذریم، درختان گیلاس، شکوفه نموده و به بار نشسته اند. به گفته سلطانی بخش کشاورزی روستا فراز و نشیب داشته و کشاورزان هم مسائل بسیاری دارند. سلطانی در ادامه به دلایل تعطیلی واحدهای مرغداری اشاره می نماید و می گوید: به غیر از نداشتن صرفه مالی، دریافت مجوز یا تمدید آن دلیل مهم دیگری برای تعطیلی مرغداری های این روستاست. چراکه اگر مدیران واحدهای مرغداری بخواهند پروانه فعالیت شان را تمدید نمایند یا پروانه جدید بگیرند، ابتدا باید مراحل بهداشتی و تأییدیه بهداشت را دریافت نمایند. برای اخذ این مجوز احتیاج است تا محوطه سازی و فنس کشی انجام و سپس چک لیستی تهیه گردد. اما در حال حاضر دستگاه های اجرایی مانند جهاد کشاورزی و شهرداری برای فنس کشی و محوطه سازی مجوز نمی دهد و صاحبان مرغداری ها بعد از دوندگی های زیاد، به نتیجه ای نمی رسند.

اگر واحد مرغداری پروانه نداشته باشد و غذای دام را با ارز دولتی 4هزارو200 تومان به مرغدار نمی دهند. درواقع براساس پروانه بهداشتی به شما پروانه کسب و در نهایت پروانه بهره برداری می دهند. به همین خاطر نهادهای مرتبط باید همکاری نمایند تا مدیران مرغداری ها پروانه هایشان را بگیرند. وقتی پروانه بگیرند می توانند با بیمه قرارداد ببندند و در مقابل بیماری، تلفات و آتش سوزی مصون بمانند.

• چرخه صنعت از کار افتاد!

سلطانی درباره تعطیل شدن واحدهای مرغداری روستا می گوید: علاوه بر بیکاری صاحبان مرغداری ها کارگران و اهالی روستا هم که جذب کار در این مرغداری ها شده بودند، بیکار شدند. به بیانی واضح تر با تعطیلی این واحدها به شکل زنجیره ای تعداد زیادی از افراد روستا موقعیت شغلی شان را از دست دادند و خانه نشین شدند. چرخه این صنعت در روستا متوقف شد و رونق کسب و کار از اینجا رفت. حتی اگر هم بخواهند به صورت غیرمجاز فعالیت و مرغداری راه اندازی نمایند، شرکت بیمه از مرغداری حمایت نخواهد کرد. همچنین هیچ کشتارگاهی هم دام را نمی خرد و مجوز حمل مرغ را نمی دهد. به گفته دهیار روستای وردیج، اغلب ساکنان این روستا را قشر جوان و میانسال تشکیل می دهد و تعداد افراد سالخورده در این روستا بسیار کم است.

به همین خاطر این جوانان برای تأمین مخارج زندگی و امرار معاش شان به کار احتیاج دارند و سالن های مرغداری از جمله فرصت های اشتغالزایی روستا به حساب می آمدند. سلطانی در این باره می گوید: معمولاً به غیر از صاحب مرغداری، نزدیک به 60 نفر به طور مستقیم در سوله های مرغداری روستا مشغول بودند و بیش از 150تا 200 نفر هم به شکل غیرمستقیم با این واحدها کار می کردند.

• مجوز در گرو تکمیل مدارک

دریافت مجوز و تأییدیه شهرداری برای ادامه یا راه اندازی واحد فراوریی مراحلی دارد که کامبیز رضایی مدیر حریم شهرداری منطقه 22 درباره این روند شرح می دهد. رضایی می گوید: هر واحد صنفی که در زمینه مرغداری، دامداری، پرورش طیور یا آبزیان و امور کشاورزی و باغداری فعالیت می نماید ابتدا باید درخواستی تهیه و به شهرداری ارائه دهد. چون متولی این فعالیت ها اداره جهاد کشاورزی است و براساس این درخواست شهرداری از جهاد کشاورزی استعلام می نماید و مالک را به سمت ضوابط جهاد سوق می دهد و در صورت تأیید و اعلام کتبی اداره جهاد کشاورزی، شهرداری هم مجوز کار را به آنها می دهد. اگر مدارک مالک کامل باشد همه این مراحل کمتر از یک ماه انجام و مجوز صادر می گردد، اما در بعضی از موارد زمین هایی که در آن واحد فراوریی قرار است راه اندازی گردد به اراضی ملی تعلق دارد که این موضوع از صدور مجوز جلوگیری می نماید. همچنین فعالیتی که می خواهند در این زمین انجام دهند باید مطابق با ضوابط و مقررات وزارت جهاد باشد.

چراکه برای راه اندازی واحد فراوریی باید ابتدا امکانات و زیرساخت های ضروری مانند فضا، آب، برق و... تأمین گردد و نبودن هرکدام از این امکانات می تواند دلیل دیگری برای صادر نشدن مجوز باشد. در صورت تکمیل بودن مدارک مالک واحد فراوریی، جهاد هم مانع راه اندازی و فعالیت این واحدها نخواهد شد. چراکه فعالیت این واحدها باعث می گردد تا کسب وکار روستاها و روستاییان رونق بگیرد.

euroro.ir: اروپا: سفر به مهد فناوری و میراث دار تمدن باستانی روم و یونان