تاثیر مخرب حفره لایه اوزون بر آب و هوای زمین

به گزارش کنفرانس هکا، به گزارش خبرنگاران به نقل از نیواطلس، اگر چه با کوشش های اجرا شده در دو دهه اخیر حفره یادشده کوچک تر شده، اما این مساله بدان معنا نیست که تأثیرات مخرب زیست محیطی این پدیده هم قابل جبران بوده و رفع شده اند.

حفره یادشده باعث تشعشعات اضافی و بیش از اشعه ماورا بنفش بر روی زمین شده و این مساله هم باعث تغییرات نگران کننده ای در کره زمین شده که از جمله آنها می توان به گرم شدن دمای اقیانوس ها، در معرض انقراض قرار دریافت بعضی گونه های گیاهی و جانوری و نیز به هم ریختگی آب و هوایی در نقاط مختلف کره زمین اشاره نمود.

بزرگی حفره لایه اوزون در دهه های 80 و 90 میلادی یک نگرانی جدی بود و به بحرانی زیست محیطی مبدل شد. این لایه حفاظتی در بخش فوقانی جو زمین واقع شده است و بخش زیادی از اشعه ماورا بنفش خطرناک خورشید را به فضا بازمی گرداند. نابودی لایه اوزون حیات در کره زمین را غیرممکن می نماید. اولین بار دانشمندان در اواسط دهه 80 میلادی متوجه ایجاد حفره ای در این لایه بر فراز قطب جنوب شدند.

عامل اصلی این مساله موادی شیمیایی از خانواده کلروفلوئوروکربن ها بودند که اغلب در دستگاه های سردکننده و برای ساخت اسپری ها به کار می رفتند. ممنوع شدن استفاده از این ماده به تدریج شکاف یادشده را کوچک تر کرد.

اما بعد از گذشت سه دهه اثرات این تخریب هنوز باقی است و محققان هیأت ارزیابی اثرات زیست محیطی سازمان ملل بر این باورند که نوسان های شدید آب و هوایی در قطب جنوب و آب شدن سریع یخ های این بخش از دنیا به همین علت رخ می دهد. نوسان های مذکور باعث تغییر الگوهای بارش باران، جریان های آب اقیانوسی و گرم شدن دمای اقیانوس ها شده و این تغییرات در آینده نزدیک سرتاسر استرالیا، نیوزلند، قطب جنوب، آفریقای جنوبی و آفریقا را تحت تأثیر قرار می دهد.