تاثیر عجیب مریخ بر زندگی روی زمین - کنفرانس هکا

تینا مزدکی: اینکه دانشمندان به وسیله آنالیز رسوبات اعماق دریا متوجه شده اند که چرخه ای 2.4 میلیون ساله وجود دارد که با کنش های میان مریخ و زمین در ارتباط هستند، بسیار شگفت انگیز است.

الگویی که چرخه بزرگ نجومی نامیده می گردد، یک الگوی 2.4 میلیون ساله است که به هم ترازی بین مدارهای زمین و مریخ مرتبط است. شواهد مستقیم از تعامل مریخ و زمین در سوابق زمین شناسی زمین کمیاب است، اما آنچه دانشمندان کشف کردند نشان می دهد که اوج این چرخه به تشعشعات خورشیدی بالاتر در زمین و بعلاوه آب و هوای گرمتر مرتبط است. البته این با تغییرات آب و هوایی به دست انسان که زمین در حال حاضر تجربه می نماید ارتباطی ندارد.

سیارات دیگر می توانند بر مسیر زمین به دور خورشید تأثیر بگذارند و آن را در چرخه های منظم موسوم به چرخه های میلانکوویچ که همزمان با شروع و انتها عصر یخبندان است، نشان دهند. با این حال، این موارد بسیار رایج تر هستند (اگرچه به تغییرات آب و هوایی به وسیله انسان نیز مرتبط نیستند)، در طی ده ها هزار سال رخ می دهند و اساساً در اثر تعامل با مشتری و زحل سیارات بسیار سنگین تر از مریخ، ایجاد شده اند.

میدان های گرانشی سیارات در منظومه شمسی با یکدیگر تداخل دارند و این برهم کنش، گریز از مرکز سیاره را تغییر می دهد، که معیاری برای نزدیکی مدارهای آنها به دایره است. چرخه های میلانکوویچ در سال 1976 تایید شد؛دوتکیویچ و تیمش در پی چیزی متفاوت بودند. آنها در کوشش بودند تا مشخص نمایند که آیا جریانات در کف اقیانوس با گرمتر شدن آب و هوا تغییر می نمایند یا خیر و آیا آنها شدیدتر می شوند یا کاهش می یابند. شکستن رسوب به معنای گرداب های سریع تر در کف دریا است، در حالی که تجمع رسوب ثابت نشان دهنده شرایط آرام تر است.

آن ها تجزیه و تحلیل خود را بر اساس 293 حفره در اعماق دریا در سراسر دنیا راسخ کردند که در آنها شواهدی از 387 شکست در رسوبات در 70 میلیون سال گذشته یافتند. هنگام ترسیم این گسست ها در طول زمان، آنها متوجه خوشه بندی عجیبی شدند، همان چرخه 2.4 میلیون ساله که با چرخه های بزرگ نجومی زمین و مریخ مطابقت داشت.

علاوه بر این، گسست ها با دوره های شناخته شده آب و هوای گرم تر، از جمله حداکثر حرارتی معروف پالئوسن-ائوسن که حدود 56 میلیون سال پیش رخ داد، زمانی که دمای زمین تا 8 درجه سانتیگراد (14.4 درجه فارنهایت) افزایش یافت، مطابقت داشت. این رویداد به دلایل مختلفی از جمله یک نقص در مدار زمین و یک دنباله دار در حال عبور نسبت داده شده است، بنابراین یک پیوند بالقوه به مریخ می تواند یک عامل یاری نماینده باشد.

این یک یافته شگفت انگیز است، زیرا مدل ها و شواهد رصدی نشان می دهند که سیستم گلف استریم می تواند با ذوب شدن یخ های دریا به وسیله گرمایش دنیای غیرفعال گردد. بنابراین دانشمندان فکر می کردند که گرم شدن آب و هوا منجر به ایجاد جریان اقیانوسی در اعماق می گردد که فعالیت چندانی ندارد.

از سوی دیگر، آب وهوای گرم تر گرداب های تکان دهنده رسوب را فراوری می نمایند که می توانند تا عمیق ترین قسمت های اقیانوس توسعه پیدا نمایند. این می تواند به این معنی باشد که اقیانوس ها نسبت به تغییرات آب و هوایی کمی انعطاف پذیرتر از آن چیزی هستند که ما فکر می کردیم. اطلاعات دانشمندان از اعماق دریا که مربوط به 65 میلیون سال است نشان می دهد که اقیانوس های گرم تر گردش عمیق تری دارندکه می تواند از راکد شدن اقیانوس جلوگیری کند.

منبع: sciencealert

5858