برزیل را روی کاغذ ببینید - کنفرانس هکا

در شهر سائوپائولو برزیل چه می بینیم؟

هنگامی که برنامه گشت ما برای ملاقات از جاذبه های سائوپائولو شروع شد، خیلی زود طعم ناامنی، ترافیک و فاصله شدید طبقاتی حاکم بر این شهر را احساس کردیم. راهنمای محلی خیلی مراقب بود جیب برهای احتمالی در مواقعی که برای دیدن سایت ها، خارج از اتوبوس بودیم، به ما نزدیک نشوند. آن قدر ناامنی حاکم بود که در بعضی نقاط شهر، ساختمان های اداری و اماکن فرهنگی از قبیل سینماها تخلیه شده و به جای دیگری انتقال یافته بودند. در راستا، متوجه افراد فقیر و محله های فقیرنشین شدیم که تقریبا در همه نقاط شهر پراکنده بودند و راهنمای ما سعی داشت این موضوع را به عنوان یک معضل بزرگ کشور برزیل معرفی کند. ملاقات ما از قلب شهر، با نام میدان کلیسای جامع و اطراف آن بود. از کلیسای جامع زیبای آن با سبک معماری باروک بازدید کردیم و هم چنین به موزه آمریکای لاتین رفتیم. در داخل موزه صنایع دستی، آلات موسیقی و پوشاک مردم کشورهای آمریکای لاتین به نمایش در آمده بود. اما رفتن به پارک بزرگ داخل شهر که محل ورزش شهروندان عادی هم بود، لذت دیگری داشت.

شهر ریودوژانیرو برزیل

یکی دیگر از شهرهای برزیل که از آن بازدید کردیم شهر ریودوژانیرو بود. در همان روز ورود به شهر ریو در برزیل، هنگامی که برای قدم زدن به ساحل رفته بودم، متوجه صدها تیر و توری شدم که برای فوتبال و والیبال ساحلی بچه ها و نوجوانان تعبیه شده است. هم چنین راستای برای پیاده روی، دو و اسکیت در کنار ساحل وجود داشت و این همه باعث شده بود به هر طرف که می نگریستم، مردمانی ببینیم که در حال ورزش هستند. گویی ریو شهر برگزاری المپیک ورزش های همگانی است.

در شهر ریودوژانیرو برزیل چه می بینیم؟

ریو به اندازه مشهدکبوتر دارد، البته نه در حرم، بلکه در حریم دریا، از روی زمین دانه برمی چینند و کسی آزارشان نمی دهد. بچه های برزیلی را دیدم که دقایق طولانی با توپ روپایی می زدند، بدون آن که توپ را به زمین بیندازند. در ساحل کوپاکابانا بازارچه شبانه ای وجود دارد که از ساعت 18 تا ساعت 24 برپا بود. در آن صنایع دستی، تی شرت و لباس های ارزان و بیشتر اجناسی که گردشگران به عنوان سوغاتی تمایل به خریدشان دارند، فروخته می شد. بیشتر مشتریان این بازار، گردشگرانی بودند که در هتل های متعدد رو به ساحل مستقر بودند.

جاذبه های شهر ریودو ژانیرو برزیل

در گشت هایی که در ریو یکی از شهرهای معروف برزیل داشتیم، از یک کلیسای جامع که 30 سال قبل و به سبک مدرن ساخته شده بود و هم چنین ورزشگاه ماراکانا که بزرگ ترین ورزشگاه دنیا با ظرفیت 120 هزار نفر است، دیدن کردیم. وقتی به ورزشگاه رسیدیم، راهنما علاقه وافری برای ارائه اطلاعات نشان داد. او گفت مجسمه مردی که جلوی در ورودی ورزشگاه واقع شده است و توپی را در یک دستش نگه داشته و جام را با دست دیگر بر بالای سر برده، بلینی کاپیتان سال های 1958 تا 1962 تیم ملی فوتبال برزیل است. او در ادامه گفت ورزشگاه ماراکانا را برای بازی های جام دنیای 1950 ساخته اند و ادامه داد که در یک بازی سال 1969، 188 هزار نفر پول بلیت پرداخت کردند و به این ورزشگاه وارد شدند. این یعنی رکورد بیشترین تعداد تماشاگر در این ورزشگاه تا به امروز. قرار است فینال بازی های جام دنیای 2014 در همین ورزشگاه برگزار گردد و این موضوعی است که بر سردر ورودی ورزشگاه نوشته اند.

نماد شهر ریودوژانیرو برزیل

نماد شهر ریو دو ژانیرو، مجسمه مسیح است که بر فراز شهر و بالای کوه کوروکوادا، با آغوش باز به نظاره ایستاده است. مجسمه 30 متر ارتفاع دارد که با احتساب پایه، 38 متر می گردد. صورتش رو به شرق و اورشلیم است. شب هنگام که نورافکن ها، این مجسمه سفید را میان آسمان تاریک روشن می نمایند، حس غریب و لطیفی در دل ایجاد می گردد و ناخودآگاه بر بیداری خدا هنگام خواب انسان، تاکید می نماید. مسافری که در شب آخر نگاهش را برای لحظاتی به این منظره عادت می دهد، خاطره ریو و برزیل را دیگر فراموش نخواهد کرد.

سفرنامه برزیل: آرش نورآقایی

این سفرنامه با قلم نویسنده ای به غیر از هیئت تحریریه خبرنگاران به نگارش درآمده است. با توجه به گذشت زمان احتمال اینکه بعضی اطلاعات مطلب دچار تغییراتی شده باشد وجود دارد؛ لذا صحت همه مطالب، مورد تایید هیئت تحریریه خبرنگاران نیست.