اسرافیل؛ سرگردان ترین فیلم جشنواره فجر - کنفرانس هکا

خبرنگاران- سید سعید هاشم زاده:

مساله اصلی در روبروه و فهم اسرافیل اثر آیدا پناهنده، یک پرسش و پاسخ پایه ای و اساسی است. مقصود چیزی پیش از فراوری اثر است. چیزی که قرار است با آن اثر را فراوری کنیم و اصلا به سراغ سوژه برویم و آن را تبدیل به تصویر کنیم. شاید سخن از این حرف ها تکراری بنظر برسد اما شرایط حال ثابت نموده است که اصلا باید این مساله را بارها و بارها تکرار کرد تا شاید گوش شنوایی باشد.

اگر می خواهیم اثری را شروع کنیم ، این شروع از ایده بر می آید و ایده از مسئله و دغدغه ناشی می گردد، از یک چرای بزرگ در ذهن خالق تا پیدایی آن چرا در حین خلق، نمی دانم درباره اسرافیل این چرا، این ایده و این دغدغه و مسئله در کجا نهفته است. اصلا فیلم چیزی همانند این نگره ها در خود دارد؟ اصلا نویسنده و کارگردان به این مسائل و عناصر فکر نموده است و بر چه مبنایی دست به خلق زده است؟ واقعا نمی دانیم. سرگردان تر از اسرافیل اثری دیده نشده است، حداقل در این جشنواره. اگر از خود بپرسیم اثر درباره چیست چه جوابی داریم، و یا بپرسیم با چه کاراکتری همراه می شویم و قصه کدام را دنبال می کنیم، چه؟

فیلم با ماهی شروع می گردد، مادری که با مرگ پسرش بر اثر تصادف روبرو شده و در فروپاشی روحی واقع شده است،این فروپاشی تا دقیقه 5 قابل فهم است، روایت نیز همچنین و بعد سرو کله بهروز پیدا می گردد، عشق دوران جوانی اش، او در این دوران فروپاشی با ماهی همراه می گردد تا اینکه سارا به داستان اضافه می گردد، نامزد بهروز و به طرز غریبی به سمت داستان سارا می رویم، روایت یک گردش عجیب و غریب می نماید و سارا می گردد نظرگاه اصلی ما به ماجرا، در خانواده سارا می مانیم و داستان او و برادرش را سر ارث و میراث بی دلیل می شنویم، و بعد باز به بهروز برمی گردیم و باز به ماهی و یک سه ضلعی که کسی جز سارا درباره آن ری اکشن ندارد، بی دلیل این سمت و آن سمت می رویم تا شاید داستانی قابل دیدن برای تماشاگر پیدا گردد اما نمی گردد! و در آخر بهروز و سارا به مسافرت می فرایند. همین. متوجه نمی شویم این تغییر زاویه ها قرار است کجا و با چه منطقی و از همه مهم تر با چه هدف و درونمایه ای با یکدیگر برخورد نمایند و چه کارکردی برای یکدیگر داشته باشند. فیلم با تماشاگر شوخی می نماید. هم در شخصیت پردازی و هم در پرداخت به قصه های عقیم مانده و بی دلیلش. و در آخر تیر نهایی را می زند.

بهروز در قطار با سارا درباره خواب آخری که دیده است حرف می زند. او خواب ماهی را دیده است. ماهی در حال زدن شیپور بوده است. همان اسرافیل، صور اسرافیل، یک شوخی بزرگ با یک کهن الگو و به حتم بدین خاطر است که نام فیلم این شده! اسرافیل. اینجاست که بحث نخستین مان گل می نماید. چرا...

pariha.com: پریها مجله گردشگری، خبری، موفقیت، آشپزی و سرگرمی میباشد.