استاد برای بعضی دانشجویان یک شخصیت مجازی است! - کنفرانس هکا

دکتر محمد فخارزاده در گفت وگو با خبرنگاران، ضمن بیان این مطلب اظهار کرد: مسئله ای که ما در دوران آموزش مجازی داشتیم کلاس های عملی و کارگاه ها بود و در ابتدای دوران دانشگاه این دوره ها برگزار نشد. به این علت دانشگاه صنعتی شریف بسته هایی را برای دانشجویان در منزل فرستاد تا کارهای کارگاهی خود را در منزل انجام دهند. این حداقل کاری بود که میشد انجام داد اما حضور دانشجویان در کارگاه ها تجربه ای برای دانشجویان فراهم می نماید که برای آنها لازم است و عدم برگزاری دروس عملی بزرگترین ضرر دوران کرونا به دانشجویان بود.

وی ادامه داد: عدم برقراری ارتباط چهره به چهره استاد و دانشجو و تعامل آنها، اتفاقی بود که در دوران کرونا افتاد و در آموزش حضوری استاد میتوانست هنگام تدریس، حالات دانشجویان یا سئوالات آنها را متوجه گردد ولی این شرایط در آموزش مجازی به این راحتی ها نیست و استاد نمی تواند از دانشجویان خود بازخورد کافی دریافت کند.

معاون فرهنگی سابق دانشگاه صنعتی شریف اضافه نمود : در این 2 سال شاهد بودیم که دانشجویان پس از یک یا دو ترم از آموزش مجازی خسته شدند. شاید ترم اول آموزش مجازی برای دانشجویان هیجان انگیز بود، چون می توانستند از خانه خود به کلاس وصل شوند اما بعد از گذشت یک یا دو ترم خسته شدند و هر ترم، آمار حضور دانشجویان در کلاس در حال کاهش است و یا موثر نیست و مشارکت فعال چندانی با کلاس ندارند.

عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی شریف گفت: یکی از اصول آموزش که در آموزش حضوری بیشتر وجود دارد، بحث active listening یا گوش دهی فعال است که دانشجو سر کلاس به تدریس استاد خود گوش می دهد و یادداشت برمی دارد. ولی در آموزش مجازی چون فیلم کلاس موجود است، کسی یادداشت برداری نمی نماید و این به دانشجویان لطمه بزرگی وارد می نماید.

دکتر فخارزاده با تاکید بر اینکه اگرچه کلاس مجازی برای استاد و دانشجو راحت تر است، اما در دراز مدت آسیب زا است و یکی از دلایل آن عدم برگزاری دروس عملی است.

وی با بیان اینکه دانشگاه فقط به کلاس درس محدود نمی گردد و ساعات خارج از کلاس نیز از اهمیت بالایی برخوردار است، گفت: ساعات خارج از کلاس، دانشجویان به اساتید خود مراجعه و با آنها گفت وگو می کردند که در ترسیم فضای آینده آنها نقش مهمی داشت. در حال حاضر دانشجویانی داریم ترم 5 هستند و هنوز استاد خود را ندیده اند، به این جهت هنوز اعتماد و ارتباط لازم در آنها شکل نگرفته است و استاد برای دانشجو یک شخصیت مجازی است که تدریس می نماید و می رود.

دکتر فخارزاده با اشاره به نکات مثبت آموزش مجازی افزود: در دوران کرونا، نکات مثبتی هم در رابطه با آموزش الکترونیکی وجود داشت که می گردد در دوران پسا کرونا نیز ادامه داد. اما نحوه برگزاری کلاس ها باید به یک شکل باشد و آموزش ترکیبی مناسب نیست. به این ترتیب کلاس ها یا مجازی برگزار گردد یا حضوری. و برگزاری کلاس های کلاس های مجازی در یک سری شرایط خاص مثلا آلودگی هوا باشد و یا دوره های بدون مدرک را با حضور محققان بزرگ برگزار کرد.

عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی شریف با اشاره به آسیب های روحی روانی دوران کرونا گفت: یکی از ضربه های کرونا این بود که رشد اجتماعی دانشجویان را عقب برد. خیلی از مهارت ها در زندگی اجتماعی در تعاملات شکل می گیرد که دانشجویان با حضور در کنار هم، در انجمن ها و کانون های فرهنگی کسب می نمایند ولی در دوران کرونا چنین اقداماتی انجام نشد.

دکتر فخارزاده با اشاره به مسائل مربوط به بازگشت دانشجویان به آموزش حضوری توضیح داد: تورم این دو سال گذشته شرایط برای بازگشت به آموزش حضوری را سخت تر نموده است و باید بودجه دانشگاه ها رشد چشمگیری پیدا کند.

ما باید از این فرصت استفاده کنیم و کلاس ها و خوابگاه ها را بازنگری کنیم و کمبودها را شناسایی کنیم. چون کرونا از بین نخواهد رفت. وزارت علوم و نهادهای قانون گذار باید به این سمت حرکت نمایند که بودجه دانشگاه ها را افزایش دهند و فضای فیزیکی دانشگاه ها را ارتقاء دهند. برخی از سیاست های یارانه ای تغییر کند و بسیاری از امکاناتی که به رایگان در اختیار دانشجویان قرار می گیرد، طبقه بندی گردد و فقط برای دانشجویانی که مستحق ای یارانه ها هستند، تعلق گیرد. ما در حال حاضر به همه دانشجویان یارانه خوابگاه میدهیم و این بودجه سنگینی را متحمل دانشگاه می نماید. ولی بهتر است این یارانه تنها به دانشجویانی تعلق گیرد که احتیاج دارند. این اقدام به دانشگاه یاری می نماید کمبود خود را جبران کند.