آبشارهای شگفت انگیز ایگواسو - کنفرانس هکا

آبشارهای ایگواسو برزیل از رودخانه ای به همین نام سرچشمه گرفته و در مرز استان میسیونز آرژانتین و استان پارانا در برزیل نهاده شده است. این آبشار رودخانه را به دو قسمت رود بالایی و رود پایینی تقسیم می نماید. این رود تا شهر کوریتیبا (مرکز استان پارانا) ادامه می یابد. بیشتر رودخانه در خاک کشور برزیل و بیشتر آبشارها در خاک آرژانتین نهاده شده است. در واقع آبشار به شکل J است و 80 درصد آن مربوط به آرژانتین و 20% آن مربوط به برزیل می گردد.

ویژگی های آبشارهای ایگواسو برزیل

ارتفاع هر یک از آبشارها بین 60 تا 82 متر بوده و تعداد آبشارهای کوچک، بسته به سطح آب در زمان های مختلف سال بین 150 تا 300 آبشار است. تقریباً نیمی از جریان آب به درون شکافی به نام گلوگاه شیطان می ریزد. گلوگاه شیطان U شکل است؛ 82 متر ارتفاع، 150 متر عرض و 700 متر طول دارد. هرساله به دلیل فرسایش آبی، 3 میلی متر از لبه های بازالتی دهانه آبشار کاسته می گردد. آب ایگواسوی پایین در دره ای جمع شده و به رودخانه پارانا می ریزد، که در مقابل آن سد ایتایپو بسته شده است. محل تلاقی جریان های آب، مرز بین برزیل، آرژانتین و پاراگوئه است. ایگواسو سالانه جریان آب متوسط 1746 متر مکعب بر ثانیه را فراوری می نماید و بعد از آبشار نیاگارا رتبه دوم را دارد.

آبشارهای ایگواسو برزیل معمولاً با آبشارهای ویکوتوریا در مرز بین زامبیا و زیمباوه مقایسه می گردد و نسبت به ویکتوریا عریض تر هستند. مه و قطرات آبی که از گلوگاه شیطان این آبشار به هوا بلند میگردد از 30 تا 150 متر ارتفاع دارد.

آشنایی با شهر ایگواسو

فوز دو ایگواسو (دهانه رود ایگواسو) نام شهری است که در مرز آبشارهای ایگواسو برزیل نهاده شده است. ایگواسو یکی از شهرهای بزرگ استان پاراناست. جمعیت شهر حدود 265000 نفر و در 650 کیلومتری غرب کوریتیبا (مرکز استان پارانا) نهاده شده است.

از مهمترین ویژگی های شهر ایگواسو گردشگری و تنوع فرهنگی است. حدود 80 ملیت با اکثریت ایتالیایی، پرتقالی، چینی، پارگوئه ای و آرژانتینی در این شهر زندگی می نمایند. پایه اقتصاد این شهر توریسم می باشد و بعد از آن تجارت و خدمات نیز در سال های اخیر توسعه یافته است.

بر اساس تحقیقاتی که توسط مؤسسه گردشگری برزیل (Embratur) صورت گرفته، در سال های اخیر ایگواسو بعد از ریو پر بازدید نماینده ترین مقصد گردشگری تفریحی در برزیل بوده است. بر اساس گزارش روزنامه گاردین، گردشگران بریتانیایی ایگواسو را به عنوان محبوب ترین مقصد گردشگری انتخاب کردند و شبکه CNN ایگواسو را در لیست 14 مقصد رمانتیک دنیا قرار داد.

.ساخته شدن پل دوستی و سد ایتایپو شهر ایگواسو از رونق چشمگیری برخوردار شد.

اقلیم ایگواسو جنب حاره است و دو فصل دارد: تابستان گرم و مرطوب و زمستان سرد و خشک. متوسط دمای سالانه 23 درجه سانتی گراد است و در تابستان به 40 درجه و در زمستان به 5- درجه می رسد. در اکثر زمان های سال ایگواسو آفتابی است.

سد ایتایپو بر روی آبشارهای ایگواسو | Itaipu Dam

سد ایتایپو که بر روی رودخانه پارانا در مرز پاراگوئه و برزیل (شهر ایگواسو) زده شده، طولانی ترین سد دنیا می باشد. این سد در سال 1994 از سوی انجمن مهندسی عمران آمریکا به عنوان یکی از عجایب هفت گانه دنیای مدرن انتخاب شد.

نام این سد به معنای صدای سنگ است.

ایتایپو در قالب یک پروژه دو جانبه و بر رودخانه پارانا میان دو کشور برزیل و پاراگوئه ساخته شد. 18 واحد مولد برق این سد قادر به فراوری 14 گیگا وات برق است.

با مشاهده آمارهایی که اخیراً از میزان انرژی فراوریی این سد به دست آمده اند، می توان به عظمت سد ایتایپو پی برد. نیروگاه ایتایپو در واقع 17 درصد از کل انرژی مورد احتیاج صنایع برزیل و 75 درصد انرژی پاراگوئه را تأمین می نماید.

این نیروگاه همچنین محل بزرگی برای جذب توریسم محسوب می گردد. تاکنون بیش از 10 میلیون نفر از 162 کشور دنیا از این سد نیروگاهی بازدید نموده اند. گفتنی است که برزیل صنعتی ترین کشور آمریکای لاتین است و برای کسب انرژی لازم برای صنایع خود شدیداً به نیرویی که این سد فراوری می نماید احتیاجمند است.

پارک پرندگان | Birds Park

پارک پرندگان، یک باغ وحش خصوصی در کنار پارک ملی ایگواسو می باشد که در سال 1994 تأسیس شده است. در این پارک شما می توانید تماس نزدیکی با 1020 پرنده از 150 گونه مختلف برقرار کنید. 5/16 هکتار وسعت دارد و در میان جنگل های بارانی آتلانتیک انبوهی نهاده شده است. شما در فاصله نزدیکی می توانید گونه های زیبای طوطی مکائو و توکان را مشاهده کنید. حتی احتیاجی به دوربین دوچشمی ندارید. در این پارک از گونه های در حال انقراض پرندگان محافظت می گردد.

داستان این پارک از زمانی آغاز شده که به دنیس کروکامپ و خانواده اش در نامیبیا یک جوجه طوطی اهدا شد و این ماجرا باعث شده به پرندگان علاقه مند شوند. سپس یکی از دوستانشان پیشنهاد ایجاد پارک کروکودیل ها را در ایگواسو به او داد، اما او یک پارک پرندگان ایجاد کرد. او به همراه همسرش آنا این پارک را در نزدیکی آبشار ایگواسو ایجاد کردند.

در این پارک می توانید پرندگان بین نظیر و زیبایی از قبیل Casuares، Corujas، Tucan، Ararajubas، Ema و Faisoes را از نزدیک ببینید.

تفریحات اطراف آبشارها مانند رستوران

در هر دو کشور هم در برزیل و هم در آرژانتین قایق های تندرو مشهور به ماکوکو سافاری وجود دارند که تجربه رفتن در زیر آبشارهای زیبا را برای مسافرین فراهم می نمایند. راستاهای راهپیمایی برای رسیدن به آبشارها نیز یکی از به یاد ماندنی ترین لحظات را برای گردشگران رقم میزند. تماشای رنگین کمان و شکوه ریزش آبشارها، آسمان آبی و هوای پاک و بالاخره شادی وصف ناپذیر خیس شدن در زیر آبشارها هیجانی ست که باید امتحان کرد.

رستوران پورتو کانوس، بهترین رستوران واقع در کنار آبشارهای ایگو آسو برزیل بوده و از بالکون رو به آبشار و فضای داخلی برخوردار است. غذای این رستوران به صورت بوفه می باشد و تنوع بسیار بالایی دارد.

راستا دسترسی به آبشار

منظور افزایش بازدید از پارک، همچنین کاهش اثرات منفی زیست محیطی، اتوبوس های دو طبقه مدرنی با چشم انداز پانوراما و با ظرفیت 72 مسافر، بازدید نمایندگان را جابه جا می نمایند. شما می توانید در راستا ورودی پارک تا آبشار که 10 دقیقه طول می کشد، حیوانات با ارزشی نظیر یوزپلنگ، پروانه، راکون، میمون پرگو، مار مرجانی، توکان، طوطی و تمساح کیمن را ملاحظه کنید.

راستا پیاده رویی در طول دره طراحی شده که تا پایین گلوگاه شیطان ادامه دارد.

این آبشار شامل چندین آبشار کوچکتر است که تنها با تماشای آن از هلی کوپتر می توانید به شکوه و زیبایی آن پی ببرید. امکان استفاده از هلی کوپتر در سمت برزیل وجود دارد. مدت پرواز بر روی آبشار بین 7 الی 10 دقیقه می باشد و هر هلی کوپتر ظرفیت سوار کردن 4 مسافر را دارد.

نحوه دسترسی از فرودگاه به آبشارها

نزدیک ترین فرودگاه بین المللی به آبشارهای ایگواسو فرودگاه بین المللی فوز دو ایگواسو (IGU) می باشد. این فرودگاه بین راستا شهر به آبشار نهاده شده است. ایرلاین های TAM، GOL و Azul از شهرهای اصلی برزیل پروازهای مستقیمی به فوز دو ایگواسو دارند. از فرودگاه فوز دو ایگواسو می توانید با سوار شدن یک تاکسی یا اتوبوس تا ورودی پارک ملی ایگواسو بیایید.

تاریخ

در سال 1549 یک سیاح اسپانیایی به نام کابزا دو واکا در حال پیاده روی در راستا رودخانه، آبشارهای عظیمی را کشف کرد و آن را Quedas de Santa Maria نامید که بعدها به Quedas del Iguazu تغییر نام داد. ایگواسو یک اسم بومی از قبایل گوارانی امریکای جنوبی به معنی آب بزرگ است.

تا سال 1860 این منطقه مشترکاً متعلق به برزیل و پاراگوئه بود، اما پس از جنگ با پاراگوئه، آبشار های ایگواسو به عنوان قلمرو برزیل شناخته شدند. این منطقه تقریباً خالی از سکنه بوده و تا سال 1897 فقط یک گروه نظامی در آن حضور داشتند.

در سال 1910 منطقه ایگواسو به یک روستا به نام Vila Iguazu و در سال 1914 با حمایت مقامات سیاسی به شهر تبدیل شد. در سال 1916 آلبرتو سانتوس دومونت (هوانورد و مخترع مشهور) از منطقه بازدید کرد و تحت تأثیر زیبایی های آن نهاده شد و پیشنهاد داد که دولت به این منطقه توجه ویژه ای داشته باشد. در سال 1939 منطقه آبشارهای ایگواسو برزیل به پارک ملی تبدیل شد.

منبع: unesco.org

ayrokh.ir: مجله گردشگری و مسافرتی

cruisero.ir: کشتی کروز: سفری لوکس و در عین حال مقرون به صرفه به اقیانوس ها