نکته بهداشتی: رژیم های ناشتایی

به گزارش کنفرانس هکا، رژیم های غذایی بر پایه ناشتا بودن بر انواع مختلفی از مکانیزم های ایمنی بدن تأثیر می گذارند و همه آنها همواره هم تاثیر مثبتی ندارند، لذا افراد باید با توجه به شرایط بدنی خود از میان انواع این رژیم انتخاب نمایند.

سه مطالعه جدید تأثیر رژیم های بر پایه ناشتا بودن را بر مکانیزم های مختلف سیستم ایمنی بدن آنالیز نموده اند. این تحقیقات نشان می دهد که بسته به نوع رژیم مورد مطالعه، پاسخ های ایمنی به طور قابل توجهی متفاوت ایجاد می گردد و تمام رژیم های غذایی ناشتا یکسان نیستند و نه تنها اثر یکسانی ندارند بلکه ممکن است اثر منفی نیز داشته باشند.

منطقی است که کمی از وجود انواع و اقسام رژیم های ناشتا که مد هم شده اند سردرگم شوید. از رژیم های سخت چند روزه و تنها نوشیدن آب تا تغذیه با محدودیت زمانی مانند خوردن غذا فقط طی 6 ساعت در هر روز، معین است که این رژیم ها تأثیر متابولیکی قابل توجهی روی بدن انسان دارند. اما دانشمندان به تازگی آغاز به آنالیز تفاوت های بین این رژیم ها و به ویژه تأثیر آنها بر سیستم ایمنی بدن نموده اند.

دانشمندان در طول این سه مطالعه تازه منتشر شده نشان داده اند که چگونه بعضی از رژیم های ناشتایی می توانند منجر به تغییرات قابل ملاحظه در مکانیزم های سیستم ایمنی بدن شوند. با این وجود، هر رژیم غذایی می تواند اثرات ایمنی متفاوت و حتی برعکسی نسبت به رژیم دیگر داشته باشد و این نتیجه نشان می دهد رژیم های غذایی ناشتایی احتیاج به تعریفی دقیق تر در تحقیقات بعدی دارند.

در یک مطالعه تأثیر محدودیت کالری بر فعالیت سلول های تی(T) حافظه در موش ها آنالیز شد. در این تحقیق هنگامی که میزان کالری حیوانات 50 درصد کاهش یافت، محافظت سلول T در برابر عفونت ها و تومورها کاهش یافت.

یک مطالعه دیگر تأثیر رژیم ناشتایی کوتاه مدت بر مونوسیت ها که یک سلول ایمنی ضد التهابی هست را در هر دو مدل انسان و موش آنالیز کرد. این مطالعه نشان داد که ناشتایی کوتاه مدت روی انسان و موش منجر به کاهش گردش مونوسیت ها و کاهش فعالیت التهابی آنها می گردد.

البته این نتیجه مطمئنا برای شخصی که از یک بیماری التهابی مزمن رنج می برد، مفید است، اما این اختلال در سیستم ایمنی بدن در توانایی بدن یک فرد سالم در بهبود زخم ها یا مقابله با عفونت تاثیر دارد.

مطالعه دوم با مقایسه اثر ایمنی رژیم های ناشتایی کوتاه مدت و طولانی مدت بر توانایی موش ها در مقابله با عفونت به آنالیز این تاثیر پرداخت. اگرچه ناشتایی کوتاه مدت (کمتر از 24 ساعت) توانایی این حیوان را برای بهبود زخم یا مقابله با عفونت به خطر نینداخت، اما ناشتایی طولانی تر باعث ایجاد مسائل جدی شد و هنگام گرسنگی به مدت 48 ساعت با آسیب به پوست یا عفونت، نقص در پاسخ ایمنی بدن به وضوح مشاهده شد.

مطالعه نهایی همچنین به آنالیز تأثیر ناشتایی کامل بر پاسخ ایمنی بدن موش ها پرداخت. این مطالعه بر پاسخ ایمنی روده پس از ناشتا بودن طولانی مدت در موش های جوان و سالم تمرکز داشت. در اینجا محققان علاقه مند بودند بدانند که آیا ناشتایی مدت دار اثرات منفی بر پاسخ ایمنی روده در حیوانات سالم دارد یا خیر.

موش های جوان بعد از 36 ساعت ناشتایی دچار نقص در سیستم ایمنی بدن شدند. به نظر می رسید که ناشتایی بر سیستم ایمنی بدن آنها اثر منفی می گذارد و باعث اختلال در عملکرد متابولیک و تشدید واکنش های آلرژیک می گردد.

محققان در مطالعه خود نوشتند: ما دریافتیم که دریافت مواد غذایی، یکپارچگی و عملکرد سیستم ایمنی مخاطی روده را به وسیله سیگنالینگ تغذیه ای تضمین می نماید. محرومیت از تغذیه و ناشتا نگه داشتن بدن، ایمنی مخاطی را مختل می نماید و منجر به عملکرد سد ایمنی و پاسخ آلرژی بیش از حد می گردد.

تمام این تحقیقات بدان معنی است که رژیم های غذایی ناشتایی ممکن است برای همه مفید نباشد و انواع مختلف این رژیم های ناشتایی می تواند منجر به انواع مختلفی از واکنش های سیستم ایمنی بدن گردد.

روبرتا بونو و والتر لونگو محققان این مطالعات می گویند این نتایج متفاوت به معنی احتیاج به تحقیقات دقیق تر و شفافیت بیشتر در خصوص تعاریف مختلف استراتژی ناشتایی است.

آنها می گویند: سه مطالعه جدید توانایی انواع مختلف ناشتایی و همچنین طول آنها را نشان می دهد که می تواند اثرات قدرتمند اما متمایز و در مواردی متضاد بر سطح و عملکرد انواع سلول های ایمنی بدن ایجاد کند. بنابراین ضرورت دقت روی انتخاب نوع رژیم بر اساس بدن افراد را نشان می دهد.

این سه مطالعه جدید در مجله Cell منتشر شده است.

ایسنا به نقل از گیزمگ