معماری مرموز غار خربس - کنفرانس هکا

خبرنگاران: استان هرمزگان جاذبه های گوناگونی را در خود جای داده است که بخش زیادی از آن ها، در کیش و قشم قرار دارند. از جمله معروف ترین جاهای دیدنی قشم، غار خربس است. این غار که در 15 کیلومتر قشم واقع شده است، باردار گذشته ای پررمز و رازآلود است؛ گذشته ای که هنوز به طور قطع نمی توان درباره آن نظر داد. برای آشنایی بیشتر با غار خربس و پیشینه آن با ما همراه باشید.

غار خربس که قدمت آن به دوره مادها می رسد، دنباله های چین خوردگی های رشته کوه های زاگرس است. این غار معماری عجیب و مرموزی دارد و دورادور آن را تپه های مرجانی کوتاه و بلند فراگرفته است. ساختار غار را شبیه به دخمه های آذربایجان، کردستان، لرستان، بوشهر، اهواز و شوشتر می دانند.

ارتفاع دیواره های صخره ای غار خربس 20 تا 30 متر است. علت شکل گیری این غارها به فروکش آب دریا درون کوه و ایجاد حفره های تودرتو برمی گردد. بعلاوه در گذر زمان نیز مردم شکل خاصی به آن بخشیده اند و کنده کاری هایی روی آن انجام داده اند.

در سال های کنونی در سمت راست داخل غار هنرمندان سنگ تراش دهلیزها و دالان های نوی ایجاد شده است تا الگوی نوی برای شناسایی غارهای اصلی باشد. در درون این دالان ها و دهلیزهای نو، طرح هایی شبیه طرح های باستانی کنده کاری شده است تا به اصالت آن لطمه ای وارد نگردد.

غار خربس که یکی از جاذبه های گردشگری استان هرمزگان است، در 15 کیلومتری جنوب قشم و در سمت راست جاده قشم به روستای خربس و روستای رمچاه واقع شده است.

ورودی غار خربس از 9 روزنه تشکیل می گردد. پشت این روزنه ها تالاری قرار گرفته است که در آن دو طاقچه کوچک جاچراغی به چشم می خورد. درون غار تالارها، دهلیزها، اتاق ها، چشمه ها و روزنه های متعددی وجود دارد که به هم متصل هستند. این اتاق ها و تالارها ابعادی حدود 4 در 5.5 متر دارند. در پایین دهانه غار نیز برکه ای وجود دارد که برای نگهداری آب باران از آن استفاده می گردد و در ایام بارانی سال همیشه پرآب است.

در خصوص مردمان این منطقه در گذشته و کاربرد غار خربس نظریه های متعددی وجود دارد.

بعضی می گویند در عصر مادها از این غار به عنوان پرستشگاه مهر و الهه میترا استفاده می شد.بعلاوه گفته می گردد از تالار غار برای برگزاری مراسم یادبود اموات استفاده می کردند.

روایتی دیگری می گوید پس از اینکه مردم این منطقه پیرو آیین زرتشت شدند از آن به عنوان استودان استفاده می کردند؛ یعنی جایی که استخوان های مردگان را در آیین زرشت نگه می دارند.

نظریه دیگری وجود دارد که بر مبنای آن غار خربس پناهگاه مردم بی دفاعی بوده است که در گذشته مورد حمله دزدان دریایی قرار می گرفتند. آن ها حفره های درون غار را حفر کنده بودند تا در زمان خطر بچه ها، زنان و کهن سالان بتوانند آنجا پناه بگیرند. بعلاوه آب و غذا و سنگ هایی برای پرتاب و دفاع از خود در این غار می گذاشتند و مردان جوان هم به جنگ مهاجمان می رفتند.

مردم محلی می گویند بر فراز غار خربس و در ارتفاعات صخره ای، همیشه جفتی عقاب ماهی گیر زندگی می نمایند و تخم می گذارند. این عقاب ها از جمله گونه های نادر و مرغوب دنیا هستند. بعلاوه در حفره های زیرین و زوایای تاریک غار خفاش های دم موشی زندگی می نمایند. کارشناسان می گویند نسل این نوع خفاش در حال انقراض است؛ اما خوشبختانه در غار خربس این خفاش ها در امنیت به سر می برند.