لطفا دست از سر خفاش ها بردارید - کنفرانس هکا

به گزارش خبرنگاران ، در مقاله جدیدی که در مجله The Lancet Planetary Health منتشر شده است، محققان این موضوع را مطرح می نمایند که اجازه دادن به خفاش ها برای زندگی بدون مزاحمت اولین گام حیاتی برای جلوگیری از فاجعه دیگری در مقیاس کووید-19 است. دانشمندان می گویند با اتخاذ یک تابو جهانی که به خفاش ها و زیستگاه آنها احترام می گذارد، می توانیم خطر ابتلا به بیماری های همه گیر مشترک بین انسان و دام در آینده را به اندازه قابل توجهی کاهش دهیم.

بر اساس گزارش ایسنا، دکتر سوزان لیبرمن(Susan Lieberman)، معاون سیاست بین الملل نجات حیات وحش در یک بیانیه رسانه ای می گوید: در دهکده جهانی شده با هشت میلیارد نفر، دیگر نمی توانیم ارتباط خود را با حیات وحش و زیست بوم های اطراف نادیده بگیریم. اگر می خواهیم از همه گیری بعدی با منشأ مشترک انسان و حیوان جلوگیری کنیم، باید رابطه بشریت با طبیعت را تغییر دهیم و این می تواند با خفاش ها آغاز شود.

بیماری مشترک انسان و جانوران زمانی اتفاق می افتد که یک عامل بیماری زا از حیوان به انسان منتقل می شود و منجر به ظهور بیماری های عفونی می شود.

انسان ها با دخالت در زیستگاه و رفتار خفاش ها، احتمال انتقال بیماری های مشترک بین انسان و حیوان را افزایش می دهند. فعالیت هایی مانند شکار، مصرف خفاش ها، معدوم کردن آنها، یا تجاوز به زیستگاه های طبیعی آنها، زیست بوم ظریف آنها را مختل می نماید و انتقال ویروس ها به انسان را تسهیل می نماید.

خفاش ها که اغلب از آنها می ترسند، نقش مهمی در حفظ تعادل اکولوژیکی دارند. آنها مخازن طبیعی برای طیف گسترده ای از ویروس ها هستند که می توانند نه تنها انسان ها بلکه سایر گونه ها را نیز آلوده نمایند.

خفاش ها با انتقال هاری، ویروس ماربورگ، پارامیکسوویروس های هندرا و نیپا و ویروس هایی مانند مرس مرتبط هستند. اعتقاد بر این است که خفاش های میوه خوار منبع ویروس ابولا هستند.

به گفته نویسندگان این مطالعه، در حالی که ممکن است هرگز منشاء دقیق سارس-کوو-2 را به طور کامل کشف نکنیم، خطوط کلی واضح هستند.

نویسندگان تاکید می نمایند که رها کردن خفاش ها به حال خود می تواند به طور قابل توجهی خطر ورود چنین عوامل بیماری زایی را به جمعیت انسانی کاهش دهد. ضرب المثل پیشگیری بهتر از درمان است در خصوص پیشگیری از بیماری های همه گیر نیز صادق است.

کورنل خاطرنشان می نماید: مجبور کردن بشر به همکاری مشترک در مقیاس جهانی، زیربنای بسیاری از چالش های وجودی ما است، از تغییرات آب وهوایی و آلودگی محیط زیست گرفته تا از دست دادن تنوع زیستی و فروپاشی زیست بوم و این در زمانی مهم است که همکاری جدی حتی در مقیاس های محلی اغلب دست نیافتنی به نظر می رسد.

استیون آ. اوسفسکی(Steven A. Osofsky) نویسنده اصلی و استاد سلامت حیات وحش و سیاست سلامت، این مطالعه می گوید: با این حال، اگر بتوانیم واقعا شکار، خوردن و تجارت خفاش ها را متوقف کنیم، از غارهای آنها دور بمانیم، دام ها را از مناطقی که خفاش ها در آنجا متمرکز هستند دور نگه داریم، و اگر بتوانیم جنگل زدایی، تخریب یا حتی احیای زیستگاه های طبیعی آنها را متوقف کنیم، بدون شک می توانیم احتمال بروز یک بیماری همه گیر دیگر را کاهش دهیم.

حفظ خفاش ها فراتر از پیشگیری از بیماری همه گیر است. خفاش ها خدمات زیست بومی ارزشمندی از جمله کنترل طبیعی آفات را با شکار پشه ها و سایر حشرات مضر ارائه می دهند. آنها بعلاوه نقش حیاتی در گرده افشانی دارند و از طیف وسیعی از محصولات مهم بهره می برند. محققان می گویند با محافظت از خفاش ها، تداوم این خدمات زیست بومی را تضمین می کنیم.

با توجه به شیوع چندین بیماری که در دهه های اخیر به ویروس های با منشا خفاش بازمی شود، کارشناسان می گویند این تابوی جهانی در خصوص تجاوز به زیستگاه خفاش ها می تواند بشریت را از تکرار تاریخ اخیر دور کند. اگر چنین تغییرات سیاستی بتواند حتی کسری از حمایت ها برای کوشش علیه تغییرات آب و هوایی را به دست آورد، می توان پیشرفت قابل توجهی برای جلوگیری از فجایعی در مقیاس کووید-19 ایجاد کرد.

5858