تا همیـشه با دوچرخه

به گزارش کنفرانس هکا، صبا نوزاد از رشت: تو خیلی قوی هستی. تا ما دوست هات رو داری غم نداشته باش...نرگس دارینی از کرج: مرررررسییییی که دوباره همون دوست کاغذی دوست داشتنی مون شدییییییی.

نازنین حسن پور از تهران: دوباره پنج شنبه های خاکستری رو شبیه قدیم رنگارنگ می کنی.

و... و... و...

و جای همه این و... و... و...ها جمله های شماست، پیغام های قشنگ و دل گرم کننده شما. یک قلب گنده برای تک تک شما که همراه دوچرخه بودید و هستید.

با این که پیغام هایتان خیلی خیلی قشنگ است و دل دوچرخه ای ها تا همواره همواره به این جمله ها و به حمایت شما گرم است، اما واقعیت این است که تا وقتی برای دوچرخه اثر نفرستید و دوباره مثل روزهای قبل فعالیت نکنید و دوستانتان را به خواندن دوچرخه تشویق نکنید، دوچرخه مثل قبل نمی گردد.

حیات 19ساله دوچرخه به آثار نوجوانانش گره خورده است. نوجوانانی که امروز بزرگ شده اند و برخی هایشان یا هم کار دوچرخه اند یا در عرصه های فرهنگی مشغولند. دوچرخه برای نسل ها و نوجوان های بسیاری، نقطه آغاز و حتی گاهی سکوی پرتاب بوده؛ آن ها با تصحیح یا چاپ آثارشان، نخستین تجربه های ادبی و هنری شان را در دوچرخه می گذراندند. درست مثل شما نوجوان های امروز که تا وقتی دوچرخه کاغذی بود، دفتر دوچرخه را لبریز از آثارتان می کردید و از وقتی که دوچرخه به خاطر مسائل کاغذ از چاپ بازماند و الکترونیک شد، کم کار شدید. اما حالا که دوباره دوچرخه برگشته و حالا که قد کشیده، اگر می خواهید دوباره دوچرخه و صفحه چشمه ها مثل قبل گردد، اول باید از خودتان آغاز کنید و از فرصت باقی مانده تابستان نهایت بهره را ببرید.

#تا-همواره-با-دوچرخه

تصویرسازی: زینب خداییان،15ساله از تهران