این دیگر اسمش سورپرایز نیست - کنفرانس هکا

محمد قراگزلو،من شیفته شخصیت و فوتبال ژاوی هرناندس هستم. از 13 سال قبل تا حال. راستش نمی گردد مدل فوتبالیست هایی که بیشتر از مغزشان استفاده می نمایند تا زورشان را دوست نداشت. حالا چه رسد به اینکه یکی از اینها سال ها قلب تپنده بارسا باشد و کلی رکورد را جابه جا کند. ژاوی هرناندس را احتمالا طرفداران متعصب رئال مادرید، منچستریونایتد، لیورپول، میلان و ... هم دوست دارند و فوتبالش و ابعاد مختلف کاراکترش را ستایش می نمایند. آنهایی که تا همین چند وقت پیش در ایران خودمان دوستش نداشتند یا هنر فوتبالش را از نزدیک ندیده بودند ارجاع می دهم به صحنه ای که احمد نوراللهی و گادوین منشا را در بازی برگشت نیمه نهایی لیگ قهرمانان در یک وجب جا و در 38 سالگی جلوی چشم هشتاد هزار نفر از بازی خارج کرد و لحظاتی بعد با قدی کمتر از 170 سانتیمتر ضربه سری زد که بیرانوند به خاطر مهارش یکی از بهترین لحظه های فوتبالش را ثبت کند.

من ژاوی هرناندس را از 13 سال قبل می ستایم. از سال 2006 . روزهایی که با حرص می گفتم این فوتبالیست بهترین بازیکن جهانست اما کسی گوش نمی داد. مدل بازی اش شبیه گواردیولا و دلاپنیا بود. جنس فوتبالیست هایی که با هر تقه تقه پاسی که می دهند دل می برند حتی اگر پاس ساده و کوتاه باشد و ریسکی هم به حساب نیاید. ژاوی از دو سه سال بعد از آن با اوج گیری بارسا و لاروخا به فهرست نهایی مرد سال رسید و کاندیدای دریافت توپ طلا شد. در تمام این چند سال ژاوی جایی بین برترین و دوست داشتنی ترین چهره های فوتبالی جهان بود و غیر از من حتما میلیون ها نفر با هر پاس او - چه آن پشت پای عقربی شکلی که در تهران مقابل استقلال برای بغداد بونجاح فرستاد، چه همان پاس های تودر دلبرانه اش - حض می نمایند و بیشتر از قبل شیفته اش می شوند.

اما ژاوی به نقطه خاتمه رسیده. همین دو شب قبل بود که بازیکنان بارسا عکس های مشترک شان با آقای مهندس را یک به یک در صفحه اینستاگرام شان منتشر کردند و با کلی ذوق در چیدن کلمات احساسی کنار هم - که احتمالا سخت ترین کار جهان برای فوتبالیست هاست - برای معمار دقت پاس 98 درصدی آرزوی موفقیت کردند.

خبر خداحافظی ژاوی خیلی زود از مرزهای نت به ایران خودمان هم رسید و حالا پرسپولیسی ها خیلی دوست دارند بازی خداحافظی ژاوی را در تهران برگزار نمایند. هر جور که فکرش را بکنید جالب می گردد. ژاوی، تهران، بازی خداحافظی. بگذارید یک لحظه پیش خودمان رویاپردازی کنیم. ژاوی در استادیوم پر از تماشاگر تهران و پیش چشم کلی طرفدار بارساپولیسی یکهو طرح موزائیکی خودش را روی سکوها می بیند و جا می خورد. اما نه، صبر کنید. همین جا دکمه PAUSE را روی فیلم خیالبافانه تان فشار دهید چون از حالا همه چیز لو رفته است. دو روز است رسانه های مان درباره سورپرایز ژاوی در تهران می نویسند و اینکه چه شبی گردد شب بازی برگشت پرسپولیس - السد.

با کمال احترام برای دوستان مشتاقی که دوست دارند خنده بر لبان یکی از بهترین و دوست داشتنی ترین ستاره های فوتبال بنشانند باید معترف شوم که این دیگر اسمش سورپرایز نیست. هر چند معین است با این حجم از رسانه های مجازی و حقیقی دیگر هیچ چیزی در فوتبال ما پنهان نمی ماند و خاله زنک نیوز همچنان با اختلاف قوی ترین مرجع خبری در برزخ بین رسانه های مجازی و حقیقی است اما کاش می شد اصل داستان را لو نمی دادند و اصلا وارد جزییاتی مثل طرح موزائیکی ژاوی نمی شدند.

حالا حتی اگر ای اف سی اجازه بدهد که پرسپولیس برای ژاوی قبل از این بازی مراسمی بگیرد، رسانه های تنبل قطری حتما با سرکی بین اخبار مهم فوتبال ایران به آنچه پرسپولیس و کانون طرفدارانش در ذهن دارند، پی خواهند برد و اگر خبر این اتفاق ویژه به گوش ژاوی رسید نمک ماجرا کم می گردد و سورپرایز دیگر سور ندارد و پرایزش می ماند و بس .

با تمام این گاف ها چه کار کنیم که عاشق سورپرایز کردنیم. از تولد برای اعضای خانواده خودمان گرفته تا فوتبالیستی که به عنوان رقیب در یک بازی مهم قرار است مقابلش قرار بگیریم و 90 د قیقه بعد از جشن، آرزوی شکستش را داشته باشیم. فکرش را بکنید اگر نتایج روز پنجم گروه چهارم لیگ قهرمانان طوری رقم بخورد که پرسپولیس برای صعود باید پا روی شانه های ژاوی و هم تیمی هایش بگذارد و از آن سو باخت السد خطر حذف را برایش به دنبال داشته باشد، با این مراسم خاص چقدر پیش چشم جهان، انسان های با فرهنگی خواهیم بود. فکرش را نموده بودید؟

ayrokh.ir: مجله گردشگری و مسافرتی

cruisero.ir: کشتی کروز: سفری لوکس و در عین حال مقرون به صرفه به اقیانوس ها