پشت پرده سیاست های انتخاب عکس در گاردین - کنفرانس هکا

به گزارش خبرنگاران، فیونا شیلدز تاکید می نماید به دنبال اصالت، کیفیت و تایید درستی یک عکس باشید و بالاتر از همه این ها، صداقت داشته باشید.

مدیر سرویس عکاسی روزنامه و وب سایت گاردین درباره تغییرات عکاسی خبر در این روزها اظهار می نماید ما در حال حاضر فقط دو عکاس ثابت در گاردین داریم. اکثر همکاری های ما با عکاسانی است که طبق یک قرارداد موقت فقط هفته ای چند روز معین با ما کار می نمایند یا عکاسان آزادی که شناخته شده و قابل اعتمادند.

او همچنین می گوید اخیرا اینستاگرام را محل مناسبی برای شناسایی پروژه های معینی می بینم که می توانم تحسین شان کنم و حتی ریسک انتشارشان را بپذیرم. همچنین اینستاگرام راه چاره مناسبی برای عکاسان جهت نمایش روش های زیبایی شناسانه متفاوتی است که معمولا نمی توانند در یک پروژه عکاسی کوتاه مدت به نمایش بگذارند، اتفاقی که می تواند آن ها را از خستگی این پروژه ها خارج کند.

مدیر سرویس عکس گاردین را بیشتر بشناسیم

فیونا شیلدز به عنوان مدیر بخش عکس گاردین پوشش خبری بسیاری از تاریخی ترین اتفاقات زمان ما را مانند حادثه 11 سپتامبر، مرگ پرنسس دایانا، بهار عربی، حملات تروریستی لندن، جنگ های عراق و افغانستان و اتفاقات دیگر بر عهده داشته است.

او با بیش از دو دهه تجربه سردبیری عکس در روزنامه های مختلف به فرد معتبری در این حوزه بدل شده است. به عنوان مثال او داوری جوایز دنیای عکس سونی و جایزه پرتره تیلور وسینگ را برعهده داشته و کاندیدای جایزه پریکس پیکت بوده است.

وبسایت عکاسی لنز کالچر به بهانه اینکه شیلدز قرار است به عنوان یکی از اعضای هیات داوران جایزه اکسپوژر لنز کالچر حضور داشته باشد، با او مصاحبه ای انجام داده که متن آن در ادامه می آید:

فیونا، چه چیزی در ابتدا شما را به سمت عکاسی سوق داد؟ آیا در لحظه خاصی چراغی در ذهنتان روشن شد و دریافتید باید در این حوزه کار کنید؟

من در اصل به عنوان خبرنگار حوزه چاپی آموزش دیدم، و در ابتدا آینده ام را بعنوان یک نویسنده می دیدم.

فکر می کنم علاقه من به عکاسی در آن موقع کاملا تفریحی بود؛ برای خودم عکس می گرفتم، اتاق تاریک کوچکی در آپارتمانم داشتم و به طور پاره وقت در یک فروشگاه دوربین عکاسی کار می کردم. اما وقتی به عقب نگاه می کنم، متوجه می شوم در واقع چیزی بیشتر از همه این ها در من وجود داشت.

یکی از اولین مصاحبه های من به عنوان یک دانشجو، گفت وگویی با تیم پیج عکاس جنگ ویتنام بود. او به من بینش شگفت انگیزی از مهارتش و طبیعت واقعی عکاسی خبری داد.

در اولین شغلم به عنوان مسئول امور جاری مجله به سرعت دریافتم بیشتر استعدادم در حوزه داستان گویی تصویری، صفحه بندی و ویرایش تصویر است تا ساخت یک داستان جذاب یا خبر فوری! بنابراین کوشش هایم را در این جهت متمرکز کردم و به نظر می رسد تصمیم خوبی گرفتم.

به عنوان رییس بخش عکس یکی از رسانه های اصلی، احساس می کنید که مسئولیت معینی در فضای رسانه ای رو به تحول امروز، دارید؟

به طور قطع همینطور است؛ من احساس مسئولیت عمیقی برای نحوه ارائه داستان هایمان در گاردین دارم. در نظر دریافت اینکه عکس های ما چگونه بر انسان هایی که در عکس ها هستند، تاثیر می گذارد موضوع مهمی است. اینکه این عکس ها چطور موضوعات سیاسی را شکل دهد و تغییر به وجود بیاورد.

زمانی گاردین یک سازمان خبری در بریتانیا بود اما وبسایت ما اکنون توسط میلیون ها نفر در سراسر دنیا دیده می گردد. فکر می کنم این موضوع قطعا انتخاب های ما را تحت تاثیر قرار می دهد که به نظرم یک فرایند رو به تکامل است. خوانندگان و بینندگان ما تشویق می شوند تا مشارکت نمایند، نظرات و صدایشان را به اشتراک بگذارند. این موضوع یک همکاری ارزشمند در جهت تنوع در روزنامه نگاری ماست.

شما در پوشش خبری اتفاقات تاریخی بسیاری نقش داشته اید؛ به نظر شما رویکرد ما به این موضوعات تغییر نموده است یا نه؟ می دانم که روش انتشار عکس ها تغییر نموده مثل شبکه های اجتماعی، رسانه دیجیتال و غیره. اما کنجکاوم بدانم که آیا این تغییر در نحوه انتشار، پا به پای تغییر در طرز فکر جلو می رود یا خیر؟

تکنولوژی به سرعت انتشار اخبار سرعت بخشیده است، عکس ها تقریبا بلافاصله بعد از وقوع یک حادثه به دست ما می رسند. به این معنا که قوه تشخیص یک سردبیر عکس، برای انتشار عکس مناسب به فاکتوری حیاتی تبدیل شده است.

درست نیست اخبار را سانسور کنیم، اما در عین حال انتشار تصاویر صریح و خشن (به طور مثال) می تواند صندلی افرادی را که درگیر ماجرا هستند، در معرض خطر قرار دهد و خواننده یا بیننده را به جای درگیر کردن با داستان از آن دور کند.

علاوه بر این، در هر موقعیت خبر فوری، تصاویر به سرعت به شبکه های اجتماعی راه پیدا می نمایند. ما به دنبال این هستم اخبار و گزارش ها را هر دقیقه به شکل آنلاین به روز کنیم، اما ریسکی در انتشار شتابزده عکس ها وجود دارد؛ ممکن است تصاویری که در ابتدا به عنوان مدرک و سند در نظر گرفته می شوند، بعدها به یک کلک تصویری یا ارائه نادرست اطلاعات تبدیل شوند.

ارزشش را دارد چند لحظه صبر کنید و به دنبال تایید صحت تصویر باشید.

آیا شما تغییرات حوزه شغلیتان را حس کردید؟ از دید من، بنظر می رسد تغییر مهمی در رابطه سازمان های مهم خبری و عکاسان رخ داده است. بسیاری از عکاسان که عادت داشتند جزو کادر اداری باشند، اکنون ترجیح می دهند به طور آزاد فعالیت نمایند. اشکالی در این تغییر می بینید؟ چه فایده هایی در آن وجود دارد؟

ما در حال حاضر فقط دو عکاس ثابت در گاردین داریم. اکثر همکاری های ما با عکاسانی است که طبق یک قرارداد موقت فقط هفته ای چند روز معین با ما کار می نمایند یا عکاسان آزادی که شناخته شده و قابل اعتمادند.

اعتماد یک فاکتور مهم در این رابطه است. هر عکاسی که از طرف ما مامور می گردد، در واقع نماینده گاردین است. بنابراین اهمیت دارد که آنها متوجه جریانات باشند و در راستای ارزش های سازمان عمل نمایند.

این فهم و درک به هر آژانسی که با ما در حال فعالیت و همکاری باشد، قابل تعمیم است. همچنین ما باید اطمینان حاصل کنیم که هر عکس تایید شده ای، دارای اصول درست روزنامه نگاری باشد، یا دستکاری شده یا ساختگی نباشند. صادقانه بگویم، تشخیص یک عکس با دقت فتوشاپ شده تقریبا غیرممکن است. بنابراین رعایت این اصول لازم است و در یک لیست شرایط و ضوابط به تمام همکاران ما ارسال شده است.

دوست دارم نگاهی داشته باشیم به یکی از مجموعه عکس هایی که توسط گاردین منتشر شده است. می توانید به یکی از ماموریت های محبوب اخیرتان اشاره کنید؟ داستان چطور رخ داد؟ چطور عکاس را انتخاب کردید، چه ارتباطاتی با عکاس در طول فرایند پروژه داشتید و چرا در نهایت یکسری عکس های خاص را انتخاب کردید؟

وقتی بحث پوشش پروژه های طولانی تر پیش می آید، تنوع بیشتری برای راه های ارائه موضوع در اختیار داریم. اخیرا کریستین سینیبالدی، یکی از عکاسان آزادی که همکاری های منظمی با او داشته ایم، به همراه خبرنگاری به نام سیمون هتنستون و تصویربرداری به نام الک هیلی بر روی موضوع پیچیده ای کار کردند تا بتوانند درک درستی از مردمی که در یک برج مسکونی در لندن در همسایگی برج گرنفل، جایی که آن حادثه آتش سوزی وحشتناک رخ داد، پیدا نمایند.

داستان (اشاره به آتش سوزی برج گرنفل لندن) احتیاجمند یک رویکرد محتاطانه بود تا مردم ساکن آنجا حاضر شوند در خانه هایشان را به روی تیم رسانه ای ما باز نمایند. بنابراین، عکاس با توجه به این احتیاج و همچنین توانایی هایش در پرتره و رپرتاژ انتخاب شد. بنا شد که عکس ها در نهایت در نسخه چاپی مجله آخر هفته ما کار گردد، به علاوه عکسی برجسته برای روی جلد و یک مجموعه عکس که می توانست مکمل تصاویر ویدئویی باشد که قرار بود آنلاین از آنها استفاده کنیم. در طول مدت تکمیل داستان کریستین به طور دائم با من، سیمون، تیم چندرسانه ای و تیم مجله در تماس بود.

نتیجه نهایی حاصل همکاری، عکاسی و ارائه ظریف و بیان نماینده داستان مهم آدم هایی بود که در زیر سایه گرنفل زندگی می کردند و موقعیت های مشابهی را با رنج دیدگانِ این فاجعه تجربه می کردند.

چگونه از اتفاقات و رویدادهای مرتبط به عکاسی آگاه می شوید؟ خبرنامه ها؟ اینستاگرام؟ مجلات؟

من نشریه های عکاسی را دنبال و از نمایشگاه ها بازدید می کنم. همچنین به عنوان داور در مسابقات حاضر هستم و عکاسان، سازمان های خبری و رقبایمان را در توییتر، فیسبوک و اینستاگرام دنبال می کنم.

اخیرا اینستاگرام را محل مناسبی برای شناسایی پروژه های معینی می بینم که می توانم تحسین شان کنم و حتی ریسک انتشارشان را بپذیرم. همچنین اینستاگرام راه چاره مناسبی برای عکاسان جهت نمایش روش های زیبایی شناسانه متفاوتی است که معمولا نمی توانند در یک پروژه عکاسی کوتاه مدت به نمایش بگذارند، اتفاقی که می تواند آن ها را از خستگی این پروژه ها خارج سازد.

حالا که صحبت به اینستاگرام رسید باید بگویم که من هیچ وقت حدس نمی زدم که اینستاگرام بتواند چنین نقشی را در انتشار اخبار در دنیا ایفا نماید. قدم بعدی چیست؟ پیش بینی خاصی از آینده خبر/عکاسی دارید؟ هواپیماهای بدون سرنشین (شات های هوایی)؟ واقعیت مجازی؟

من خوش شانسم که برای یک سازمان پیش رو در حوزه دیجیتال کار می کنم. ما همیشه در حال یافتن راه های جدید برای ارائه خبرهایمان هستیم. پروژه های هواپیماهای بدون سرنشین و واقعیت مجازی که دیگر همین الان که من و شما با هم صحبت می کنیم جزو ابزار مورد استفاده ما هستند. بسیاری از عکاسان ما همچنین تصویربرداران توانایی نیز هستند.

اما در کل حتی اگر در لحظاتی عکاسی بهترین راه ارائه خبری نباشد، هنوز می تواند جزو قوی ترین و در دسترس ترین رسانه ها برای داستان گویی تصویری باشد. عادت های ما در حال تغییر در مسیری است باعث قدرت دریافت عکس خوب شده است؛ به عنوان مثال دریافت و هضم اخبار در اندازه کوچک در موبایل هایمان!

چه توصیه ای برای جوانان عاشق عکسی دارید که قصد دارند راه شما را دنبال نمایند؟ فکر می کنید دبیران عکس/ مدیران عکاسی احتیاجمند ویژگی های شخصیتی یا مهارت های خاصی هستند تا بتوانند پیروز شوند؟

من در طی دو دهه اخیر رضایت بخش ترین شغل ممکن را با مشارکت در گزارش اتفاقات تاریخی داشته ام. واقعا خوش شانسم که کار چالش برانگیز، جذاب و شگفت آوری را هر روز انجام می دهم. این امتیاز را داشتم که با بهترین عکاسان دنیا همکاری کنم. هنوز عاشق دیدن عکس ها هستم و همیشه با دیدن یک رویکرد بدیع یا یک لحظه نبوغ آمیز از عکاسی خبری شگفت زده و مسرور می شوم. لحظه ای در پیشنهاد دبیری عکس به دیگران به عنوان یک انتخاب شغلی مناسب تردید نمی کنم.

با همه اینها، یکسری تمرین خبرنگاری را توصیه می کنم زیرا چند اصول مهم است که باید به آن ها آگاهی داشت. به عنوان مثال موارد حقوقی و اخلاق خبرنگاری همان قدر که شامل دنیای نوشتار می گردد به همان اندازه نیز در خصوص عکاسی خبری صدق می نماید.

مطمئن نیستم غریزه لازم برای داشتن نگاهی زیبایی شناسانه کاملا یاددریافتی باشد، اما می تواند با یادگیری بهبود یابد. توصیه ام به هر دبیر عکس جوانی این است که کوشش کند حواسش به این نکته باشد که اگر تصویری روی او تاثیر می گذارد ممکن است آن عکس همان قدر هم بتواند با مخاطبین اش ارتباط برقرار کند. ایجاد این ارتباط و تعامل جذاب در یک داستان، توانایی یک دبیر عکس خوب است.

به دنبال اصالت، کیفیت و تایید درستی یک عکس باشید و بالاتر از همه این ها صداقت داشته باشید.

به عنوان داور جایزه اکسپوژر لنز کالچر، شما به احتمال زیاد با آثاری روبرو می شوید که تا بحال آن ها را ندیده اید. امیدوار هستید چه چیزی را در آثار راه یافته ببینید؟ یک داستان جدید یا یک داستان آشنا که به شیوه ای جدید بیان شده است؟

من همیشه به دنبال راه جدید برای ارائه داستان یا یک نگاه جدید در دنیا هستم. جوایز عکاسی راه خوبی برای کشف استعدادهای در حال ظهور و پیدا کردن آثار اصیل هستند. مشتاقانه در انتظار فرایند داوری این مسابقه هستم و امیدوار دارم با چند کار شگفت آور روبرو شویم.

پی نوشت: عکس های موجود در این مصاحبه از مقاله اخیر مجله هفتگی گاردین با نام زندگی در سایه گرنفل: برج همسایه انتخاب شده اند.

ترجمه: پیمان یزدانی - خبرنگاران

سبزوار: سبزوار: با مجله خبری تحلیلی سبزوار بروز باشید

طفره: طفره: تارنمای خبری تحلیلی