سفر دریایی از قطب شمال تا قطب جنوب در مسیری به شکل 8 - کنفرانس هکا

راندال ریوز (Randle Reeves) همواره می خواست دریانورد باشد. پدر او، کاپیتان نیروی دریایی بود و ریوز که اکنون 57 ساله است، با شنیدن داستان ها و ماجراجویی های دریانوردان بزرگ شد. خانه کودکی وی با یونیفرم های کهنه، ابزارهای ناوبری و دریانوردی پدرش و یک نسخه خط خطی شده از کتاب موبی دیک، رمان کلاسیک هرمان ملویل که در سال 1851 و با موضوع دریا و دریانوردی منتشر شد، تزیین شده بود.

زمانی که ریوز هنوز یک دانش آموز دبیرستانی بود، خانواده اش قایقی برای او خریدند. او اولین باری که قایقش را سوار شد به خوبی به یاد می آورد. آن لحظه بود که تصمیمش را برای آینده گرفت؛ او می خواست دریانورد باشد.

ریوز، ساکن اوکلند در استان کالیفرنیا، اکنون و پس از 40 سال، به سراغ میراث خود رفته است. او سفر دریایی خود را روز 19 اکتبر، از نقطه ای در زیر پل گلدن گیت کالیفرنیا شروع کرد و در انتها سفر یک ساله خود، در سائوسالیتو (Sausalito) از قایق 14 متری خود که آن را مولی (Moli) می نامد، پیاده شد. این سفر دریایی، سفری انفرادی به دور جهان بود که طی آن، ریوز مسیری به شکل 8 (هشت انگلیسی) را در آب های مختلف پیمود و از پنج اقیانوس گذر کرد.

ثبت رکورد

ریوز در انتها سفر خود مدعی شد که یک رکورد جهانی را نیز به نام خود ثبت نموده است. او می گوید اولین انسانی است که این مسیر مشکل را به تنهایی پیموده است. هیچ نهادی معتبری وجود ندارد که سفرهایی از این نوع را ثبت کند؛ اما پس از انتها یافتن سفر ریوز و به خشکی رسیدن او، یک گروه بین المللی متشکل از ملوانان به نام اوشن کروزینگ کلاب (Ocean Cruising Club) با اهدای یک لوح از او استقبال و تقدیر کردند.

ریوز سفر خود را از سان فرانسیسکو شروع کرد و ضمن گذشتن از آمریکای جنوبی، راه جنوب اقیانوس آرام را در پی گرفت. او در بالای اقیانوس منجمد شمالی به سمت اقیانوس اطلس تغییر مسیر داد و پیش از برگشتن به سمت شمال، یک بار کره زمین را دور زد. ریوز در دل اقیانوس اطلس و به سمت منجمد شمالی به قایق رانی خود ادامه داد و پیش از برگشتن به سمت جنوب و رفتن به خانه اش در کالیفرنیا، یک بار دیگر کره زمین را دور زد.

ماجراجوی سان فرانسیسکویی، قاره های آمریکا و قطب جنوب را دور زد و تنها در یک سال تقویمی، فاصله بین دو قطب شمال و جنوب را پیمود؛ اما فقط در فصل تابستان بود که به آن ها رسید و آن ها را دور زد؛ چراکه این نوع سفرها به هرکدام از قطب های شمالی یا جنوبی را نمی توان در فصل زمستان انجام داد. این دومین بار در دو سال گذشته است که ریوز کوشش می نماید سفر 8-شکل خود را انجام بدهد. کوشش پیشین او در سال 2017 بود و به خاطر واژگون شدن قایقش در تاسمانی به خاطر طوفان ناتمام ماند. ریوز می گوید تنها یک دریانورد دیگر کوشش نموده بود چنین سفری را به این شکل و در این مسیر انجام بدهد که در کارش پیروز نشده بود.

16 کیلو قهوه

ریوز، کالیفرنیای شمالی را در تاریخ 30 سپتامبر ترک کرد و سفر 65 هزار کیلومتری خود را بدون استفاده از بادبان برقی، وسیله سرمایشی یا دستگاه تصفیه آب شروع کرد. او تمام مواد غذایی مورجهانز خود را روی عرشه قایق با خود حمل می کرد. این مواد شامل 16 کیلو قهوه، 16 کیلو شیر خشک و 84 قوطی کنسرو گوجه فرنگی و آب آشامیدنی برای کل سال بود.

ریوز که به معنای واقعی کلمه یک ماجراجوی تنها است، 200 روز را بدون هیچ گونه ارتباط صوتی با انسان به سر برد و بیشتر از 230 روز را تنها با چرت های یک و نیم ساعته به انتها رساند. او پس از چند بار آزمون و خطا دریافت که خوابیدن بیشتر یا کمتر از 90 دقیقه به توهم می انجامد. بعلاوه، استراحت های کوتاه مدت این فرصت را در اختیار او می گذاشت تا قایق را همچنان در مسیر خود نگه دارد. او پیش از شروع سفر گفته بود که خودش را برای کار و دویدن های پشت سرهم آماده نموده است؛ اما آماده ماراتون نیست.

دریانورد ماجراجوی آمریکایی، ضمن تعریف روزهایی که در اقیانوس پرخطر جنوبگان پشت سر گذاشت و توصیف موج های مرتفع این اقیانوس که به بلندی یک خانه دو طبقه بودند و بادهای شدیدی که در آب وهوای طوفانی باسرعت 80 کیلومتر در ساعت می وزیدند، این گونه ادامه می دهد:

آنجا هیچ گارد ساحلی وجود ندارد. هیچ کس نیست که اگر مسئله ای برای تان پیش آمد شما را از آب بیرون بیاورد. شما باید این اقیانوس را خودتان به تنهایی کشف کنید.

او ادامه می دهد:

اینکه بخشی از جهانی باشید که کاملا و بی نهایت وحشی است، در مکانی قرار بگیرید که هیچ انسانی آنجا نیست و با طبیعتی دست وپنجه نرم کنید که قدرت از زندگی ساقط کردن شما را دارد، موهبت بزرگی است.

یکی از هیجان انگیزترین بخش های سفر ریوز، دو بار دیدن دماغه کیپ هورن در جنوبی ترین نقطه آمریکای جنوبی از فاصله ای نزدیک است. او این دماغه را دو بار و با فاصله زمانی کم تنها در عرض 237 روز از نزدیک دیدن کرد. او این چشم انداز را از دید یک دریانورد دیدن کرد و آن را درست مانند دیدنی قله اورست از قله توصیف می نماید.

یکی شدن با طبیعت

علاوه بر موارد فوق، ریوز از مواجهه انفرادی با پرندگان دریایی شگفت زده شده بود. این دسته از پرندگان نیز مانند ریوز در سال گذشته، بیشتر زمان خود را در اقیانوس ها به سر برده بودند. او به خاطر می آورد که طی یک طوفان، پرنده ای به داخل قایق او سقوط کرد و در کابین خلبان گیر افتاد.

ریوز پرنده را گرفت تا آن را به آسمان برگرداند:

آن حیوان وحشی را در دستانم نگه داشته بودم و فکر می کردم که شاید تابه حال هیچ انسانی را ندیده است. اینکه توانستم او را به محیط زیست خود برگردانم، عجیب و شوق آور بود.

ریوز هنوز نمی داند که بعد از این او و مولی به کجا سفر خواهند کرد. او دوست دارد سفر 8-شکل خود را دوباره انجام بدهد؛ اما، این بار آهسته تر؛ مثلا به جای یک سال، سفرش این بار پنج سال طول بکشید:

اگر فقط این مسیر کشف گردد، عالی خواهد بود. جزایر پرتعدادی بین قطب جنوب و قاره ها پراکنده شده اند که من نتوانستم آن ها را ببینم. من در آن نقطه ای که فک ها و شیرهای دریایی و پنگوئن ها زندگی می نمایند، توقف نکردم؛ اما این کار، قول وقراری سنگین است. وقتی به خانه رسیدم خواهیم دید که در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد.